«Το μήλο κάτω από την μηλιά πέφτει ή μήπως όχι;»

Πόσο επηρεάζουν οι γονείς μας το ποιοι είμαστε; Μήπως είμαστε καταδικασμένοι να γίνουμε σαν αυτούς;

Ο Καθηγητής Ψυχολογίας Anat Bardi μελέτησε πάνω από 400 οικογένειες και βρήκε μεταξύ άλλων ότι οι γονείς που προωθούν την καλοσύνη, τη φιλανθρωπία και την ενσυναίσθηση στα παιδιά τους, τείνουν να έχουν παιδιά με καλύτερες κοινωνικές δεξιότητες και πιο ισχυρούς δεσμούς μαζί τους.

Αντίθετα, γονείς που εστιάζουν μόνο στην ατομική επιτυχία και στον ανταγωνισμό, τείνουν να έχουν παιδιά με παρόμοιες συμπεριφορές.

Επίσης διαπίστωσαν, ότι ορισμένοι γονείς ήταν ασυνεπής δεν εφάρμοζαν οι ίδιοι όσα δίδασκαν στα παιδιά τους. Συμπεριφερόντουσαν σαν να τους έλεγαν: «Κάνε όπως στο λέω, κι όχι όπως το κάνω εγώ».

Φυσικά, κάθε οικογένεια είναι μια ξεχωριστή περίπτωση, έχοντας τους δικούς της τρόπους συμπεριφοράς, που έχουν και το δικό τους κόστος ή όφελος.

Εάν ο στόχος σας είναι να κληρονομήσουν τα παιδιά σας τις καλύτερες αξίες σας, η έρευνα δείχνει ότι η προώθηση φιλοκοινωνικών συμπεριφορών  όπως η καλοσύνη, η φιλανθρωπία, η φιλία, η ενθάρρυνση, είναι ένας δείκτες καλής ανατροφής των παιδιών που οδηγούν σε καλύτερους δεσμούς μεταξύ γονέα-παιδιού και έχουν τα επιθυμητά θετικά αποτελέσματα.

Όμως δεν είναι αποτυχία να διαφέρετε ριζικά από τους γονείς σας.

Ακόμα κι αν διαφέρετε όπως η νύχτα με την ημέρα από τον πατέρα και την μητέρα σας, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός και αγάπη μεταξύ σας.

Είναι γεγονός, ότι οι γονείς δεν έχουν τον πλήρη έλεγχο στην ανατροφή των παιδιών τους και στο πώς αυτά θα εξελιχθούν.  Οι δάσκαλοι και τα σχολεία επίσης παίζουν τεράστιο ρόλο στην εξέλιξή μας. Το σχολείο, για παράδειγμα, μπορεί να μας διδάξει περιβαλλοντικές αξίες, με το να γιορτάζουμε την Ημέρα της Γης και καθαρίζοντας χώρους από τα σκουπίδια.

Μελέτη έδειξε επίσης ότι οι ταμπέλες που δίνονται σε ένα παιδί από δάσκαλους και συνομηλίκους  τους έχουν τεράστιο ρόλο στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, στην ικανότητα κοινωνικοποίησης και στον έλεγχο των παρορμήσεων του. Εάν βάλεις σε ένα παιδί την ταμπέλα του απείθαρχου, το πιθανότερο είναι να γίνει ένας απείθαρχος έφηβος και στη συνέχεια ένας απείθαρχος ενήλικας.

Επιπλέον, τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας μεταδίδονται και σε συνδυασμό και με το  πόσο χρόνο περνάτε μαζί με τα παιδιά σας. Συνήθως η μητέρα είναι αυτή η οποία περνά πολύ περισσότερο χρόνο με τα παιδιά, αν και αυτό έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια, καθώς είναι πολλοί και οι μπαμπάδες που μένουν στο σπίτι.

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι τα παιδιά μέσα στο σπίτι παρατηρούν τις συμπεριφορές των γονιών, τους τρόπους επίλυσης συγκρούσεων, πώς εκφράζουμε συναισθήματα, πώς διαχειριζόμαστε το άγχος, και άλλα μικρά πράγματα. Όλα αυτά διαμορφώνουν τελικά αυτό που είμαστε.

Όμως έχουμε τη δυνατότητα αυτό να το αλλάξουμε αν δεν θέλουμε τα παιδιά μας να μάθουν τοξικά χαρακτηριστικά που κουβαλούμε εμείς από το γενεαλογικό μας δέντρο.

Αν δεν θέλετε τα παιδιά σας να καταλήξουν σε τοξικές σχέσεις, μην είστε σε τοξικές σχέσεις. Αν δεν θέλετε τα παιδιά σας να φωνάζουν, μην φωνάζετε όταν διαπληκτίζεστε με τον σύντροφό  σας.

Είναι απλό και αυτονόητο; Είναι! Αλλά είναι πολλοί οι γονείς  που δεν το κάνουν, με τα αποτελέσματα να είναι καταστροφικά.

Ως ενήλικοι, έχουμε την ευθύνη να αναγνωρίσουμε ποιες αξίες και συμπεριφορές έχουμε κληρονομήσει υποσυνείδητα και να αποφασίσουμε αν είναι καλό να τις κρατήσουμε στη ζωή μας.

Είναι στο χέρι μας να ελέγξουμε ποιοι είμαστε και ποιοι θα γίνουμε σε μεγάλο βαθμό. Την έκφραση «το μήλο κάτω από την μηλιά πέφτει», πρέπει να την αφαιρέσουμε από το λεξιλόγιό μας.

Οι γονείς μας παίζουν ρόλο στη διαμόρφωση αυτού που είμαστε, αλλά τελικά είναι καθήκον μας να αποφασίσουμε αν θα σπρώξουμε το μήλο με κάποιο τρόπο να πέσει πιο μακριά  από την μηλιά ή θα το αφήσουμε να πέσει ακριβώς από κάτω.

Από τη συντακτική ομάδα του Α.Λ.Π.

Μάθετε πώς τα γονεϊκά πρότυπα μας επηρεάζουν,

από τον Ματθαίο Γιωσαφάτ, Νευρολόγο, Ψυχίατρο, Ψυχαναλυτή, Ψυχοθεραπευτή,

κάνοντας κλικ εδώ!