Εσύ τι είδους γονέας είσαι;

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πώς προσεγγίζεις την ανατροφή των παιδιών σου; Λειτουργείς συνειδητά ή αφήνεσαι στον «αυτόματο πιλότο»;

Εξετάζεις τους στόχους που έχεις για το μέλλον του παιδιού σου ή εστιάζεις μόνο στο παρόν, με την πεποίθηση ότι το μέλλον θα φροντίσει από μόνο του;

Ίσως δεν γνωρίζεις ότι υπάρχουν διαφορετικά στυλ γονεϊκής μέριμνας και κάθε ένα από αυτά μπορεί να επιφέρει διαφορετικά αποτελέσματα.

Η αυταρχική προσέγγιση στην ανατροφή είναι ένα από τα πιο παραδοσιακά στυλ. Ο αυταρχικός γονέας θέτει κανόνες, απαιτεί συμμόρφωση και αναμένει πειθαρχία.

Τα παιδιά που μεγαλώνουν με αυτό το στυλ τείνουν να επιδιώκουν την επιτυχία και να κάνουν το «σωστό», αλλά μπορεί να αποφεύγουν να παίρνουν ρίσκα ή να σκέφτονται δημιουργικά.

Αντίθετα, ο επιτρεπτικός γονέας, που εμφανίστηκε ως αντίδραση στο αυταρχικό μοντέλο, τείνει να επιτρέπει στα παιδιά μεγαλύτερη ελευθερία, αλλά συχνά αυτό έχει ως αποτέλεσμα παιδιά που δυσκολεύονται να θέσουν όρια στη συμπεριφορά τους.

Στη δεκαετία του 1980, εμφανίστηκε το αυθεντικό στυλ γονικής μέριμνας, το οποίο συνδυάζει στοιχεία και από τα δύο προηγούμενα στυλ. Ο αυθεντικός γονέας θέτει όρια όταν είναι απαραίτητο, αλλά παράλληλα δίνει χώρο στο παιδί να εκφράζεται και να κάνει επιλογές. Τα παιδιά που μεγαλώνουν με αυτό το στυλ τείνουν να είναι υπεύθυνα, ωστόσο ενδέχεται να αναζητούν επικύρωση από άλλους, καθώς ίσως να μην έχουν αναπτύξει πλήρη αυτοπεποίθηση.

• Αναγνωρίζεις κάποιο από τα παραπάνω στυλ στη δική σου γονική προσέγγιση;
• Είσαι ικανοποιημένος με το πώς μεγαλώνεις τα παιδιά σου;
• Ακολουθείς το παράδειγμα των δικών σου γονιών ή κάνεις προσπάθεια να υιοθετήσεις νέες μεθόδους που ταιριάζουν περισσότερο στις δικές σου αξίες;

Ένα νέο παράδειγμα γονικής μέριμνας έχει αρχίσει να αναδύεται, το οποίο εστιάζει στο ποιοι είμαστε ως γονείς. Η ουσία του νέου αυτού μοντέλου είναι η αυτογνωσία.

Τι βλέπουν τα παιδιά μας σε εμάς καθημερινά; Πώς περνάμε τον χρόνο μας, πώς συμπεριφερόμαστε στους άλλους και πώς αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις της ζωής;  Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: τα παιδιά μας μαθαίνουν περισσότερο από αυτά που κάνουμε παρά από αυτά που λέμε.

Αυτό το νέο μοντέλο προτείνει επίσης την καθοδήγηση των παιδιών, αντί για τον έλεγχο. Αναγνωρίζει ότι κάθε παιδί είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος με δικούς του στόχους, επιθυμίες και ενδιαφέροντα.

Ο ρόλος του γονέα είναι να υποστηρίζει το παιδί να ανακαλύψει τον δικό του δρόμο, διατηρώντας μια ισορροπία ανάμεσα στις δικές μας προσδοκίες και στις ανάγκες του παιδιού μας.

Αναρωτηθείτε: «Τι πραγματικά θέλω για το παιδί μου;»

Αν θέλεις να μεγαλώσει με αυτοπεποίθηση, υπευθυνότητα και κατανόηση, πώς το υποστηρίζεις αυτό στην καθημερινότητά σου; Τι κάνεις για να γίνεις ένας πιο συνειδητοποιημένος γονέας, που δείχνει με το παράδειγμά του την αξία της ενσυνείδητης ζωής;

Η πρόκληση είναι μεγάλη, αλλά τα παιδιά μας έχουν μόνο να κερδίσουν από τη δική μας προσωπική ανάπτυξη.

Το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε όλοι είναι: Τι αποτύπωμα θέλουμε να αφήσουμε;

Από τη συντακτική ομάδα του Α.Λ.Π.