10/05/2024
Το δικαίωμά σας στο να μην κάνετε τίποτα
Κάποιες φορές, το πιο παραγωγικό πράγμα που μπορείτε να κάνετε για την ψυχική σας υγεία, τα επίπεδα ενέργειας, ακόμη και την ίδια την δουλειά σας είναι να επιλέξετε συνειδητά την αδράνεια. Να απολαμβάνετε, δηλαδή, αληθινά τα αξιοθέατα γύρω σας και τους ήχους της φύσης για να αποσυνδέεστε προσωρινά από τα βάρη και τις υποχρεώσεις σας, ώστε στην συνέχεια να επανασυνδεθείτε πιο ουσιαστικά και παραγωγικά.
Το να αντιστέκεστε στο να «κάνετε κάτι» όλη την ώρα είναι πραγματικός αγώνας. Όμως η συνειδητή αποσύνδεση σας από τη συνεχή δράση θα κάνει θαύματα στο μυαλό σας. Αδράνεια π.χ. είναι οι μακρινοί περίπατοι στη φύση, αφήνοντας το μυαλό σας να περιπλανηθεί χωρίς να πιάσετε καθόλου το τηλέφωνό σας. Είναι, το να πείτε όχι σε μία επί πλέον συνάντηση ή σε μία κοινωνική υποχρέωση που στραγγίζει την ψυχή σας.
Πρέπει να αφήσετε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα κατά το οποίο δεν κάνετε τίποτα, ώστε να επιτρέψετε στο μυαλό σας να σκεφτεί. Το να λέτε «όχι» σε περιττές δεσμεύσεις και περιοριστικές υποχρεώσεις είναι αντίσταση στις εξωτερικές πιέσεις να είστε συνεχώς απασχολημένοι. Το να μάθετε να απορρίπτετε αιτήματα που εξαντλούν την ενέργειά σας δηλώνει ότι δεν είστε συνεχώς διαθέσιμοι.
Το να μην κάνετε τίποτα είναι τρόπος αυτοσυντήρησης. Επιλέγοντας να μην εμπλακείτε σημαίνει ότι θέλετε απλώς να «είστε» αντί να «κάνετε» όλη την ώρα. Είναι η απόρριψη της πίεσης για απόδοση και προσφορά, ανά πάσα στιγμή.
Αλλά σε ένα βαθύτερο επίπεδο, είναι μια πράξη ενδοσκόπησης και αντίστασης ενάντια στο θόρυβο της σύγχρονης ζωής. Είναι η επίγνωση του τί χρειάζεται το μυαλό και το σώμα σας για να κάνει αυτό που κάνει καλύτερα. Είναι μια συνειδητή απόφαση, όχι μια παθητική αποδοχή του status quo.
«Αν είσαι εν κινήσει όλη την ώρα, πρέπει να το προσέξεις και να κάνεις κάτι γι’ αυτό», λέει η ψυχολόγος Marny Lishman.
Το να μην κάνετε τίποτα είναι ένα στρατηγικό εργαλείο για να απομακρυνθείτε και να επιστρέψετε πιο δυνατοί. Η ακινησία είναι ο τρόπος με τον οποίο βελτιώνετε την κριτική σκέψη, την αυτογνωσία και την επανασύνδεση με τον εσωτερικό σας εαυτό.
Η ανάκτηση του δικαιώματός σας «να μην κάνετε τίποτα» είναι μια ισχυρή πράξη αντίστασης που ανοίγει πόρτες στην αυτοανακάλυψη και ανοίγει το δρόμο για μια πιο ικανοποιητική και με νόημα ζωή.
Το δικαίωμα να μην κάνουμε τίποτα είναι μια ριζική πράξη αυτοφροντίδας. Είναι μια συνειδητή επιλογή, μια στρατηγική απόσυρση από τον τροχό που τρέχει ένα χάμστερ. Λέει «όχι» στην αδυσώπητη πίεση για κατανάλωση, παραγωγή και συμμόρφωση. Είναι η ανάκτηση του χρόνου και της ενέργειάς σας.
Επιλέγοντας να απομακρυνθείτε, έστω και για λίγο, αναλαμβάνετε τον έλεγχο της φροντίδας του εαυτού σας. Το «τίποτα» δεν είναι εγωιστικό. Είναι η ποιοτική ώρα να αμφισβητήσετε τις προτεραιότητές σας. Στις ήσυχες στιγμές της αδράνειας, εντοπίζουμε αυτό που πραγματικά έχει σημασία. Χρειάζεστε όμως πειθαρχία για να αντισταθείτε στην παρόρμηση να γεμίσετε κάθε κενή στιγμή με ενασχόληση και θάρρος για να αψηφήσετε την πίεση να είστε συνεχώς «αναμμένοι».
Η αρχική ενοχή της επιβράδυνσης και ο φόβος να θεωρηθεί μη παραγωγικός χρόνος μπορεί να είναι σημαντικά εμπόδια. Ωστόσο, η αντίσταση θα εξασθενίσει καθώς αρχίζετε να βιώνετε τα οφέλη της ξεκούρασης και της αναζωογόνησης. Θα συντονιστείτε περισσότερο με τις εσωτερικές σας ανάγκες και ρυθμούς, οδηγώντας σε μια πιο ικανοποιητική προσέγγιση της παραγωγικότητας.
Ανακτήστε τον έλεγχο του χρόνου και της προσοχής σας. Μια πιο ήρεμη προσέγγιση στη ζωή αλλάζει τα πάντα.
Η αδράνεια μπορεί να είναι η πιο ριζοσπαστική συνήθεια παραγωγικότητας που μπορείτε να προσθέσετε στο πρόγραμμά σας.
Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ δεν θα μπορούσε να έχει περισσότερο δίκιο όταν είπε: «Χρειάζομαι ακόμα περισσότερη υγιή ξεκούραση για να δουλέψω όσο καλύτερα μπορώ. Η υγεία μου είναι το πιο σημαντικό κεφάλαιο που έχω και θέλω να τη διαχειρίζομαι έξυπνα».
Επιμέλεια κειμένου: Συντακτική ομάδα Α.Λ.Π.
03/05/2024
Είναι τα προφανή που δίνουν νόημα στην ζωή
Κάποια πράγματα είναι τόσο προφανή που τα θεωρούμε δεδομένα. Η ελευθερία, η καλή υγεία, μια συζήτηση με έναν φίλο ή ένα αγαπημένο πρόσωπο αλλά ακόμη και το φυσικό περιβάλλον. Τα εκτιμούμε πραγματικά μόνο όταν τα χάσουμε.
Ο Δανός συγγραφέας Χανς Κρίστιαν Άντερσεν είπε κάποτε: «Όλος ο κόσμος είναι μια σειρά από θαύματα, αλλά τα έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ που τα λέμε συνηθισμένα πράγματα.»
Υπάρχουν χιλιάδες απλές, αλλά ουσιαστικές εμπειρίες γύρω μας. Αλλά είμαστε πολύ εξοικειωμένοι μαζί τους για να εκτιμήσουμε τι σημαίνουν για εμάς. Προχωράμε στη ζωή με δεμένα τα μάτια. Δεν εκτιμούμε αρκετά τις καθημερινές μας εμπειρίες.
Για παράδειγμα, η φαινομενικά ασήμαντη πράξη αναπνοής μπορεί να γίνει μια συνειδητή εμπειρία. Αν την προσέξουμε αρκετά, θα εκτιμήσουμε τη διαδικασία εισπνοής και εκπνοής ως εμπειρία ζωής.
Η αίσθηση του αέρα να γεμίζει τους πνεύμονές σας μπορεί να ξεκλειδώσει μια βαθιά εκτίμηση για το πιο απλό δώρο, την ίδια την ύπαρξη.
Έχουμε αφήσει τη ζωή μας στον αυτόματο πιλότο. Η ανατολή του ηλίου, ο ήχος των πουλιών, ένα καλό γεύμα, ο καλός αέρας, ένα υπέροχο βιβλίο και η ζεστασιά ενός πρωινού καφέ είναι πράγματα που δεχόμαστε ως αυτονόητα, απλά συνηθισμένα γεγονότα.
Το «προφανές» είναι το κλειδί για να ξεκλειδώσετε μια πλουσιότερη, πιο ουσιαστική ύπαρξη. Σηκωθείτε το πρωί και κοιτάξτε τον κόσμο με τρόπο που τίποτα δεν είναι δεδομένο. Όλα είναι εκπληκτικά. Ποτέ μην αντιμετωπίζετε τη ζωή επιπόλαια.
Η σημαντική εμπειρία στη ζωή δεν είναι μόνο η θεαματική, αλλά και η συνηθισμένη. Φανταστείτε να περπατάτε την ίδια διαδρομή για το σπίτι από τη δουλειά κάθε μέρα. Βλέπετε τα ίδια κτίρια, ακούτε την ίδια κίνηση και βλέπετε τα ίδια πρόσωπα.
Μόνο για μια μέρα, αποφασίστε να δείτε πραγματικά. Παρατηρήστε τα σχέδια στα φύλλα των δέντρων, τις ανεπαίσθητες παραλλαγές στα σύννεφα και τα φευγαλέα χαμόγελα των ξένων. Ξαφνικά, το οικείο γίνεται συναρπαστικό. Ξυπνάτε σε έναν κόσμο γεμάτο λεπτομέρεια, κάθε στοιχείο και μια εμπειρία που πρέπει να απολαύσετε.
Τώρα, θα σκέφτεστε: «Όλα αυτά ακούγονται υπέροχα, αλλά ποιος έχει χρόνο να παρατηρήσει και να προσέξει;».
Αλλά εδώ είναι το μυστικό – η εκτίμηση του προφανούς δεν απαιτεί μεγάλη προσπάθεια ή δραματικές αλλαγές στο πρόγραμμά σας. Ξεκινήστε από κάτι μικρό.
Αφιερώστε ένα λεπτό για να απολαύσετε τη γεύση του πρωινού καφέ σας και να παρατηρήσετε τη ζεστασιά του. Στείλτε ένα εγκάρδιο μήνυμα σε ένα αγαπημένο σας πρόσωπο εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη για την παρουσία του.
Σκεφτείτε τις καθημερινές σας αλληλεπιδράσεις. Ακούστε αληθινά τις ιστορίες που κρύβονται στο κουρασμένο χαμόγελο του συντρόφου σας, τις ανείπωτες ανησυχίες πίσω από το νευρικό γέλιο του φίλου σας;
Δώστε προσοχή στην άρρητη γλώσσα του σώματος, στο διστακτικό χαμόγελο και απαντήστε με ενσυναίσθηση.
Αυτές οι φαινομενικά ασήμαντες πράξεις έχουν τεράστια αξία. Αλλάζουν την οπτική σας, υπενθυμίζοντάς σας ότι μια καλή ζωή δεν είναι μόνο στα μεγάλα επιτεύγματα.
Βαθαίνουν τις σχέσεις σας με τους ανθρώπους και τον κόσμο γύρω σας.
Καλλιεργούν την εκτίμηση και την ευγνωμοσύνη, βασικά μυστικά για την ευτυχία που συχνά παραβλέπονται στην επιδίωξή μας για περισσότερα, περισσότερα, περισσότερα.
Όταν βλέπετε αληθινά τον κόσμο γύρω σας, αναπτύσσετε ενσυναίσθηση. Η επίγνωση από μόνη της βελτιώνει την προθυμία σας να συνδεθείτε με τον κόσμο πιο ουσιαστικά. Σταματήστε να ψάχνετε για νόημα σε λάθος μέρη και εμπειρίες. Για μια πιο πνευματική ζωή, προκαλέστε τον εαυτό σας να παρατηρεί.
Ξυπνήστε τις αισθήσεις σας, μυρίστε τη βροχή στο πεζοδρόμιο, νιώστε τον ήλιο στο δέρμα σας, ακούστε τον ήχο της πόλης. Έτσι εκτιμάτε την ζωή περισσότερο.
Την επόμενη φορά λοιπόν που θα είστε στον αυτόματο πιλότο, κάντε μια παύση.
Κοιτάξτε προσεκτικά, αναρωτηθείτε βαθιά και απολαύστε τα κρυμμένα θαύματα στα προφανή γύρω σας.
Μπορεί να εκπλαγείτε με την ομορφιά που θα ανακαλύψετε και ήταν τόσο καιρό μπροστά σας.
Από τη συντακτική ομάδα του Α.Λ.Π.
Μάθετε βήμα-βήμα πώς μπορείτε να ζήσετε μία πιο ευτυχισμένη και πιο ικανοποιητική ζωή,
26/04/2024
Την επόμενη φορά που θα αισθανθείτε άγχος, θυμηθείτε:
- Καμία ποσότητα άγχους δεν έχει καμία επίδραση σε οτιδήποτε συμβαίνει ή πρόκειται να συμβεί.
Το άγχος που νιώθετε αυτή τη στιγμή είναι χάσιμο χρόνου. Ακούγεται σκληρό, αλλά κανένα άγχος δεν πρόκειται να κάνει ποτέ την διαφορά σε τίποτα και ποτέ. Είναι δύσκολο να το θυμάστε, αλλά αν κάνετε ένα βήμα πίσω, θα συνειδητοποιήσετε πόσο χάσιμο χρόνου είναι το άγχος σας.
- Το άγχος μας δεν προέρχεται από το να σκεφτόμαστε το μέλλον, αλλά από το ότι θέλουμε να το ελέγξουμε.
Ο αριθμός των πραγμάτων που μπορούμε πραγματικά να ελέγξουμε είναι τόσο μικρός, που είναι σχεδόν αστείο. Δεν μπορούμε να ελέγξουμε το παρελθόν και σχεδόν σίγουρα δεν μπορούμε να ελέγξουμε το μέλλον, αλλά μπορούμε να ελέγξουμε πώς σκεφτόμαστε γι’ αυτό. Αντί να προσπαθούμε να ελέγξουμε το μέλλον, θα πρέπει απλώς να το αφήσουμε να έρθει όπως και να είναι.
- Υποφέρουμε περισσότερο στη φαντασία παρά στην πραγματικότητα.
Ανησυχούμε, ανησυχούμε, ανησυχούμε. Πάντα αναρωτιόμαστε «τι θα γινόταν αν;» ή «κι αν συμβεί αυτό;» Ως αποτέλεσμα, οδηγούμαστε σε ένα συνεχές άγχος. Η σκληρή αλήθεια είναι ότι σχεδόν τίποτα για το οποίο ανησυχούμε δεν αποδεικνύεται τόσο τρομερό όσο φανταζόμασταν ότι θα ήταν. Είναι εύκολο να υποφέρεις στη φαντασία, αλλά η πραγματικότητα σχεδόν πάντα μας λέει μια διαφορετική ιστορία.
- Δεν χρειάζεται να ελέγχεις τις σκέψεις σου. Απλώς πρέπει να σταματήσεις να τις αφήνεις να σε ελέγχουν.
Εμείς ως ανθρώπινα όντα δεν απολαμβάνουμε το γεγονός ότι ο βαθμός ελέγχου που έχουμε σε σχεδόν οτιδήποτε σε αυτόν τον κόσμο είναι πολύ, πολύ περιορισμένος. Αλλά δεν χρειάζεται να ελέγχουμε τα πάντα. Αντίθετα, θα πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας στον έλεγχο ενός από τα μόνα πράγματα που μπορούμε πραγματικά να ελέγξουμε: το μυαλό και τις σκέψεις μας.
- Τίποτα δεν μειώνει το άγχος πιο αποτελεσματικά και γρήγορα από τη δράση.
Δεν υπήρξε ποτέ μια στιγμή που η ανησυχία ήταν η απάντηση σε ένα πρόβλημα. Δεν είναι παραγωγικό και δεν αμβλύνει το πρόβλημα ούτε αλλάζει το μέλλον. Ο μόνος τρόπος για να μηδενίσουμε τις ανησυχίες και τα άγχη μας είναι να αναλάβουμε δράση. Κάνοντας αυτό που ανησυχούμε περισσότερο και φοβόμαστε να κάνουμε.
- Ο δύσκολος δρόμος συχνά οδηγεί σε έναν όμορφο προορισμό.
Οι δυσκολίες είναι χρήσιμες γιατί σας αποκαλύπτουν τα δυνατά σας σημεία και σας κάνουν τον άνθρωπο που θέλετε να γίνετε. Η ζωή είναι σκληρή και γεμάτη εμπόδια και είναι αυτά τα εμπόδια που θα σας οδηγήσουν στο μονοπάτι που θέλατε πάντα να ακολουθήσετε.
Πείτε λοιπόν αντίο στο άγχος και καλωσορίστε την ζωή όπως αυτή εξελίσσεται, με πίστη στον εαυτό σας ότι θα είστε σε θέση να διαχειριστείτε και τα καλά και τα δύσκολά της.
Επιμέλεια κειμένου: Συντακτική ομάδα Α.Λ.Π.
«Το σώμα είναι ο ναός της ψυχής» είχε πει ο Πλάτων.
Μάθετε τι συμβαίνει όταν αυτός ο «ναός» -χώρος προστασίας της ψυχής σου- απειλείται από το χρόνιο άγχος και τι μπορείτε να κάνετε για να προστατευτείτε,
από τον Γεώργιο Π. Χρούσο,
Καθηγητή Ενδοκρινολογίας & Παιδιατρικής ΕΚΠΑ,
19/04/2024
Ο δρόμος προς την ατομική ελευθερία
Γιατί αντιστεκόμαστε να πάρουμε τον έλεγχο της ζωής μας;
«Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν πραγματικά την ελευθερία, γιατί η ελευθερία συνεπάγεται ευθύνη, και οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται την ευθύνη», έλεγε ο Φρόιντ.
Λαχταράμε την ιδέα της ελευθερίας – την δυνατότητα να δουλεύουμε λιγότερο να ταξιδεύουμε στον κόσμο και να ελέγχουμε τον χρόνο μας. Αλλά ποια είναι η πραγματικότητα;
Η ελευθερία έρχεται με ένα βαρύ τίμημα: την ευθύνη, και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι έτοιμοι για αυτό.
Η ευθύνη είναι απαιτητική. Είναι οι λογαριασμοί που μαζεύονται, οι δύσκολες αποφάσεις που μας κρατούν ξύπνιους τη νύχτα και το βάρος της γνώσης των επιλογών μας που διαμορφώνουν τη ζωή μας.
Είναι πιο εύκολο να κατηγορήσουμε το αφεντικό, την κίνηση ή το σύστημα για τα δεινά μας, παρά να αναλάβουμε την ευθύνη και να χαράξουμε μια νέα πορεία.
Μπορούμε να επιλέξουμε τις ελευθερίες που πραγματικά επιθυμούμε και να απορρίψουμε τις υπόλοιπες.
Αγαπάτε τα ταξίδια; Τότε γίνε ελεύθερος επαγγελματίας ή κάνε μια δουλειά εξ αποστάσεως.
Αναζητάτε την οικονομική ασφάλεια; Διαλέξτε μια σταθερή δουλειά με προνόμια.
Το κλειδί είναι να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου.
Η ελευθερία είναι σαν μια συνδρομή στο γυμναστήριο: Πληρώνετε για την πρόσβαση σε όλο τον εξοπλισμό, αλλά είναι στο χέρι σας να πάτε να ασκηθείτε.
Τα μηχανήματα δεν θα σμιλέψουν με μαγικό τρόπο το σώμα σας.
Το ίδιο και η ελευθερία δεν θα λύσει μαγικά τα προβλήματά σας.
Απλώς σας δίνει τη δύναμη να τα αντιμετωπίσετε κατά μέτωπο.
Η ελευθερία, μας δίνει τα ηνία αλλά και την ευθύνη. Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε το αφεντικό για ένα κακό προγραμματισμό διακοπών ή τους τοίχους του γραφείου για μια κολλημένη καριέρα. Αυτή η έλλειψη αποδιοπομπαίου τράγου μπορεί να είναι τρομακτική. Αναλαμβάνεις την ευθύνη και αποδέχεσαι τις συνέπειες.
Τα καλά νέα? Μπορείτε να κτίσετε την ελευθερία σας, όπως γυμνάζετε έναν μυ στο σώμα σας.
Μπορείτε να ξεκινήσετε σταδιακά. Μην εγκαταλείπετε π.χ. τη δουλειά σας από καπρίτσιο. Μάθετε πρώτα και εφαρμόστε μια νέα δεξιότητα. Ζητήστε από το αφεντικό σας περισσότερες ευθύνες για ένα έργο ή επιτέλους κάντε αυτή την συζήτηση μαζί του που αποφεύγατε.
Καθώς χτίζετε τον μυ της αυτοπεποίθησής σας, ο φόβος της ελευθερίας αρχίζει να ελαττώνεται, και η πιθανότητα της ελευθερίας την αντικαθιστά.
Δεν χρειάζεται κάθε απόφαση να αλλάζει τη ζωή σας.
Η ελευθερία σας επιτρέπει την εξερεύνηση, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι ορισμένες επιλογές δεν βγαίνουν. Μάθετε από τα λάθη σας και συνεχίστε να προχωράτε.
Η αντιμετώπιση προκλήσεων και η λήψη επιλογών, ακόμη και δύσκολων, είναι βασικό μέρος μιας γεμάτης ζωής.
Η αληθινή ανάπτυξη, η αληθινή ικανοποίηση, προέρχεται από το να χαράξεις το δικό σου μονοπάτι. Οι πιο ικανοποιητικές στιγμές στη ζωή είναι συχνά αυτές για τις οποίες παλέψατε, αυτές που ήρθαν από την ανάληψη της ευθύνης.
Η προβολή που κερδίσατε με σκληρή δουλειά, η σχέση που καλλιεργήσατε μέσω της ανοιχτής επικοινωνίας και το δημιουργικό έργο που του δώσατε ζωή παρά τις αμφιβολίες για τον εαυτό σας. Αυτές οι νίκες είναι πιο γλυκές γιατί είναι δικές σας. Άρα, η ελευθερία είναι μια συνεχής μάχη μεταξύ επιλογών και συνεπειών.
Τα καλά νέα είναι ότι η διαδικασία μπορεί να είναι συναρπαστική. Μπορούμε να μάθουμε να απολαμβάνουμε την ευθύνη που μας επιτρέπει το να είμαστε οι δημιουργοί της δικής μας ζωής.
Εσείς ποιες ευθύνες είστε διατεθειμένοι να αναλάβετε για την προσωπική σας ελευθερία;
Γιατί η αληθινή ελευθερία, είναι το θάρρος να διαλέξετε το δικό σας μονοπάτι, με όλες τις ένδοξες (και μερικές φορές άδοξες) συνέπειες που την συνοδεύουν.
Επιμέλεια κειμένου: Συντακτική ομάδα Α.Λ.Π.
12/04/2024
Ο φόβος της επιτυχίας
Τι είναι ο φόβος της επιτυχίας, τι τον προκαλεί και πώς να τον αναγνωρίσετε και να τον ξεπεράσετε.
Ο φόβος της επιτυχίας είναι η ανησυχία ότι μόλις πετύχουμε κάτι, θα είμαστε ανίκανοι να το διατηρήσουμε ή μπορεί να υποφέρουμε εξαιτίας του. Τις περισσότερες φορές, δεν γνωρίζουμε συνειδητά αυτόν τον φόβο.
Αυτό συμβαίνει γιατί όταν εστιάζουμε σε έναν στόχο, μιλάμε για τα θετικά αποτελέσματα της επίτευξης του στόχου. Σπάνια μοιραζόμαστε με άλλους τί μπορεί να συμβεί όταν φτάσουμε σε αυτό το επόμενο επίπεδο.
Ο φόβος της επιτυχίας δεν είναι απαραίτητα ο φόβος του να φτάσετε σε αυτό το βαθιά προσωπικό επίτευγμα που είναι μοναδικό για κάθε άτομο. Αντίθετα, τις περισσότερες φορές είναι ο φόβος της πιθανής αλλαγής ή των συνεπειών της επιτυχίας. Είναι μια προσμονή για το πώς θα ανταποκριθούν οι άλλοι – και ο εαυτός μας – στον θρίαμβο.
Η ανησυχία είναι ότι ίσως η επιτυχία θα κοστίσει κάτι άλλο που εκτιμάει στη ζωή του το άτομο. Μοιάζει, δηλαδή, με τον φόβο της αποτυχίας.
Μερικές φορές ο φόβος της επιτυχίας μπορεί να είναι εμφανής. Άλλες φορές μπορεί να βρίσκεται ακριβώς κάτω από την επιφάνεια και εντοπίζεται σε μοτίβα σκέψης ή/και ενεργειών που επαναλαμβάνονται από το άτομο. Ο φόβος της επιτυχίας μπορεί να εκδηλωθεί με διαφορετικούς τρόπους.
Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά που πρέπει να γνωρίζουμε:
Αναβλητικότητα: Το άτομο μπορεί να καθυστερήσει την έναρξη ή/και την ολοκλήρωση ενός έργου με αποτέλεσμα η ευκαιρία να χαθεί τελείως ή το τελικό προϊόν μπορεί να είναι κακό.
Τελειομανία: Το άτομο μπορεί να πιστεύει ότι κρατά τον πήχη ψηλά. Αλλά κρατώντας ένα αδύνατο πρότυπο τελειότητας, το αποτέλεσμα θα είναι αναπόφευκτα απογοητευτικό.
Εγκατάλειψη: Το άτομο μπορεί να βρει μια δικαιολογία για να τα παρατήσει λίγο πριν τον στόχο, ξανά και ξανά.
Αυτο-σαμποτάζ: Το άτομο μπορεί να βάλει εμπόδια στον δρόμο του με τον δικό του τρόπο.
Αυτοκαταστροφικότητα: Στη χειρότερη περίπτωση, ο φόβος της επιτυχίας μπορεί να περιλαμβάνει αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, και αυτό αποκλείει κάθε πραγματική ευκαιρία για επιτυχία.
Ποιες είναι οι συνέπειες;
Ο φόβος της επιτυχίας μπορεί να εμποδίσει ένα άτομο να αξιοποιήσει τις δυνατότητές του. Μπορεί να το κάνει να αισθάνεται κολλημένο και να αναρωτιέται γιατί νιώθει έτσι όταν οι άλλοι γύρω του φαίνονται να προχωρούν.
Ίσως κάνουν το πρώτο βήμα και μετά τα παρατάνε όταν σκέφτονται τον μακρύ δρόμο που έχουν μπροστά τους. Αυτό επηρεάζει αρνητικά τη συνολική ικανοποίηση από τη ζωή, η οποία επηρεάζει τόσο την προσωπική όσο και την επαγγελματική ζωή.
Τι μπορείτε να κάνετε για αυτό;
Εάν τα παραπάνω σας φαίνονται οικεία, δείτε μερικές από τις παρακάτω προσεγγίσεις για να αντιμετωπίσετε τον πιθανό φόβο σας για επιτυχία.
Σκεφτείτε.
Σκεφτείτε τον πιθανό φόβο της επιτυχίας και πώς έχει εμφανιστεί σε εσάς στο παρελθόν και στο παρόν. Φοβάστε μια αρνητική έκβαση που θα προκύψει από την επιτυχία σας;
Αναγνωρίστε τον φόβο.
Μόλις αναγνωρίσετε τον φόβο σας εξερευνήστε την προέλευση του. Ήταν κάτι που συνέβη στην παιδική ηλικία ή στην ενήλικη ζωή; Τί μήνυμα πήρατε από τις προηγούμενες εμπειρίες σας; Πώς θα έμοιαζε η ζωή σας αν δεν ακολουθούσατε ποτέ αυτό τον στόχο σας;
Μόλις προσδιορίσετε τις αρνητικές σας πεποιθήσεις και παρατηρήσετε τον εαυτό σας, μπορείτε να σκεφτείτε πώς μπορείτε να τις επαναπροσδιορίσετε σε θετικές και ενδυναμωτικές πεποιθήσεις. Μερικές φορές, μπορεί να κολλήσουμε στις σκέψεις μας, οπότε η συνεργασία με έναν ειδικό μπορεί να είναι χρήσιμη.
Οραματιστείτε την επιτυχία.
Οραματιστείτε τον εαυτό σας να είστε σε θέση να ανταποκρίνεστε καλά τόσο στα πιθανά θετικά όσο και στα αρνητικά αποτελέσματα.
Αυτοφροντίδα.
Διαχειριστείτε το στρες και το άγχος φροντίζοντας το μυαλό και το σώμα σας. Ασκηθείτε, τρώτε υγιεινά , αφιερώστε χρόνο για να χαλάρωση και ύπνο και απολαύστε τη συντροφιά των φίλων και της οικογένειάς σας. Το να εστιάσετε στην ψυχική και σωματική σας ευεξία θα σας βοηθήσει να προχωρήσετε.
Να είστε ευγενικοί με τον εαυτό σας.
Ο φόβος της επιτυχίας είναι πολύ αληθινός. Έχοντας επίγνωση της επίδρασής του, ένα άτομο μπορεί να δουλέψει για να εξουδετερώσει τις σκέψεις και τις συμπεριφορές που το κρατούν πίσω και να επιτύχει. Μπορεί αυτό να το κάνει και μόνο του αλλά συχνά οι γνώσεις ενός ειδικού μπορεί να είναι χρήσιμες.
Μόλις ανακαλύψετε τη ρίζα του φόβου σας για την επιτυχία, ο ειδικός μπορεί να σας βοηθήσει να παραμείνετε συνεπείς στον στόχο σας. Θα σας επιβραβεύει καθώς αρχίζετε να πετυχαίνετε και θα σας επαναφέρει όταν παλιά μοτίβα σκέψης και ενέργειες γυρίζουν στο μυαλό σας.
Θυμηθείτε. Η ζωή είναι ένα ταξίδι.
Να είστε υπομονετικοί με τον εαυτό σας καθώς δουλεύετε για να ανακαλύψετε τον φόβο και να τον μετατρέψετε από εχθρό σε σύμμαχο σας στον δρόμο προς την επιτυχία.
Από τη συντακτική ομάδα του Α.Λ.Π.
Μάθετε βήμα-βήμα πώς μπορείτε να ζήσετε μία πιο ευτυχισμένη και πιο ικανοποιητική ζωή,
05/04/2024
Τι σημαίνει να είσαι φροντιστής;
Τι είναι ο φροντιστής;
Υπάρχουν τέσσερα είδη ανθρώπων στον κόσμο της φροντίδας: εκείνοι που έχουν φροντίσει κάποιον, εκείνοι που είναι φροντιστές τώρα, εκείνοι που θα είναι φροντιστές στο μέλλον και εκείνοι που θα χρειαστούν φροντιστή. Η ανάγκη για φροντίδα είναι δεδομένη σχεδόν για όλους.
Φροντιστής είναι ένα άτομο που παρέχει φροντίδα σε κάποιο άλλο άτομο όπως έναν γονέα, ένα παιδί, έναν ηλικιωμένο, έναν άτομο με ειδικές ανάγκες ή με άνοια, ή χρόνια πάσχοντες. Tι σημαίνει πραγματικά να είσαι φροντιστής;
Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά που κάνουν έναν φροντιστή εξαιρετικό:
Να διαθέτετε ενσυναίσθηση
Η ενσυναίσθηση είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του να είσαι φροντιστής. Το να είσαι συμπονετικός σημαίνει να μπαίνεις στη θέση κάποιου άλλου για λίγο, ώστε να μπορείς να φανταστείς τι περνάει αυτός ο άλλος. Το να έχετε την ικανότητα να συμπάσχετε με το άτομο που φροντίζετε θα οδηγήσει σε καλύτερη φροντίδα και περισσότερη συμπόνια, καθώς και στο να γίνετε εσείς πιο υπομονετικοί και δυνατοί.
Να φοράτε πολλά καπέλα
Είστε κάτι παραπάνω από απλός φροντιστής. Είστε συνήγορος, φίλος, καθαρίστρια, μάγειρας, υπηρεσία τηλεφωνητή, διανομέας φαρμάκων και πολλά άλλα. Όταν είστε φροντιστής, είστε εκεί για να βοηθήσετε άτομα που συχνά δεν μπορούν πλέον να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Μιλήστε με τον φροντιζόμενό σας και εξερευνήστε μαζί τι μπορεί να κάνει ο ίδιος, που χρειάζεται βοήθεια και τι θα μπορούσατε να κάνετε και οι δύο μαζί.
Να έχετε γνώσεις
Δεν είναι όλοι οι φροντιστές επαγγελματίες υγείας. Έχοντας αυτό κατά νου, είναι σημαντικό να γνωρίζετε τα βασικά όταν φροντίζετε κάποιον άλλο. Επιβάλλεται η συνεχής εκπαίδευσή σας σε θέματα όπως οι πρώτες βοήθειες, η καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση και η διανομή φαρμάκων.
Να είστε ευέλικτοι
Όταν έχετε τη μεγάλη ικανότητα να είστε ευέλικτοι, ωφελείτε τόσο τον εαυτό σας όσο και το άτομο που φροντίζετε και την οικογένειά του. Μπορείτε να προσαρμόζεστε ευκολότερα σε οποιαδήποτε απότομη αλλαγή και η οικογένεια και το αγαπημένο τους πρόσωπο μπορούν να χαλαρώσουν γνωρίζοντας ότι θα φροντίζονται πάντα όσο είστε εσείς κοντά τους.
Ένα άτομο που νοιάζεται για ένα άλλο άτομο, αντιπροσωπεύει τη μεγαλύτερη αξία της ζωής. Ενώ το να είσαι φροντιστής μπορεί να είναι αγχωτικό μερικές φορές, η συμπόνια και η εγγύτητα που νιώθεις με το άτομο που φροντίζεις πραγματικά αξίζει τον κόπο. Το να γνωρίζεις ότι μπορείς να βοηθήσεις κάποιον στη ζωή, ενώ παράλληλα τον βοηθάς να διατηρήσει την αίσθηση της ανεξαρτησίας, όταν δεν μπορεί πλέον να το κάνει για τον εαυτό του, είναι το νόημα της φροντίδας.
Εσείς είστε φροντιστής;
Παρέχετε βοήθεια σε κάποιον για:
- Να πάει στον γιατρό;
- Αγοράζετε/οργανώνετε τα φάρμακά του;
- Παρακολουθείτε την πορεία της υγείας του;
- Επικοινωνείτε με επαγγελματίες υγείας;
- Λειτουργείτε για λογαριασμό του σε τράπεζες, Δημόσιες υπηρεσίες κλπ;
- Τον μεταφέρετε από το κρεβάτι στην καρέκλα και αντιστρόφως;
- Τον βοηθάτε να ντυθεί;
- Τον κάνετε μπάνιο ή ντους;
- Πηγαίνετε για λογαριασμό του στο s/m ή για άλλα ψώνια;
- Κάνετε τις δουλειές του σπιτιού του;
- Προετοιμάζετε τα γεύματά του;
- Διαχειρίζεστε τα οικονομικά του;
Εάν απαντήσατε «ναι» σε οποιοδήποτε από τα παραπάνω, είστε φροντιστής και μπορείτε να βοηθηθείτε σε αυτό τον απαιτητικό σας ρόλο, από το ΝΕΟ online πρόγραμμά μας «Οδηγός για φροντιστές».
Από τη συντακτική ομάδα του Α.Λ.Π.
22/03/2024
Άραγε τι θα συμβεί όταν σταματήσετε να κρίνετε τους άλλους;
Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι πρόκληση.
Άραγε με τι θα γεμίσετε το κενό στην ζωή σας και πώς θα περνάτε τον χρόνο όταν σταματήσετε να κριτικάρετε τις ζωές των άλλων;
Υπάρχουν πολλά άλλα να κάνετε όταν σταματήσετε να κρίνετε. Στη θέση κριτικής βάλτε έλεος και συγχώρεση για τους ανθρώπους γύρω σας που προσπαθούν κι αυτοί όπως κι εσύ απλώς να ζήσουν τη ζωή τους.
Δεν χρειάζεται να καταδικάζετε τους πάντες για αυτό που κάνουν, αν θυμάστε ότι κι εσείς είστε άτομο που κάνει λάθη συνέχεια. Πριν καταδικάσετε κάποιον άλλον για οτιδήποτε, ελέγξτε και την δική σας συμπεριφορά και δείτε εάν κάνετε και εσείς κάτι παρόμοιο ή χειρότερο από αυτό που τον κρίνετε, και τότε δεν θα είσαι σε θέση να τον κρίνεις.
Δώστε δεύτερες ευκαιρίες και κάντε πιο θετικές υποθέσεις για τις προθέσεις των ανθρώπων και θα νοιώθετε πολύ λιγότερο θυμωμένοι όλη την ώρα. Ποτέ δεν ξέρετε τι περνάνε οι άνθρωποι, γιατί κάθε άτομο που συναντάτε έχει να πει μια ιστορία, οπότε αντί να επικρίνετε, απλώς ακούστε καλύτερα.
Η τελειομανία δεν είναι αυτοβελτίωση.
Η τελειομανία είναι κατά βάθος η προσπάθεια να κερδίσεις την έγκριση και την αποδοχή. Αντί να ξοδεύετε τον χρόνο σας ασκώντας κριτική στις ζωές των άλλων, αρχίστε δουλειά με τον εαυτό σας. Αναρωτηθείτε πόσο χρόνο χάνετε για να κρίνετε τους άλλους για το τί κάνουν και πώς ζουν τη ζωή τους.
Η κριτική κλείνει τις πόρτες της κατανόησης, ενώ η κατανόηση ανοίγει τα παράθυρα της γνώσης. Η πρώτη απορρίπτει, καταδικάζει και διαχωρίζει, ενώ η δεύτερη εξερευνά, κατανοεί και συνδέει τους ανθρώπους. Η κριτική δεν αλλάζει καμιά κατάσταση.
Μετατοπίστε την ενέργειά σας σε αυτό που μπορείτε να ελέγξετε. Σκεφτείτε τί μπορείτε να κάνετε για να γίνει ο κόσμος καλύτερος, και αν σε κάποιες λίγες περιπτώσεις χρειαστεί να κρίνετε, να είστε αμερόληπτοι.
Αναρωτηθείτε: γιατί οι πράξεις κάποιου με εκνευρίζουν τόσο πολύ; Τι ήταν αυτό που είπε εκείνος ή ο άλλος που με έκανε να νιώθω τόσο αναστατωμένος;
«Η αμφισβήτηση είναι η βάση όλης της ανθρώπινης προόδου» – Ίντιρα Γκάντι
Στον πυρήνα μας, είμαστε όλοι περίεργοι. Αν κάνετε ερωτήσεις, τότε ψάχνετε βαθύτερα και προσπαθείτε να μάθετε για το περιβάλλον και τους ανθρώπους γύρω σας. Όσο περισσότερα μαθαίνετε για κάποιον, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να τον κρίνετε και τόσο πιο εύκολο να τον καταλάβετε.
Ο καθένας μπορεί να καθίσει σε μια αναπαυτική καρέκλα και να πει σε κάποιον άλλον ότι το κάνει λάθος. Αυτοί που επικρίνουν τους άλλους το κάνουν για να κρύψουν δικές τους αδυναμίες και ελλείμματα.
Το να σταματήσετε να επικρίνετε τους άλλους όχι μόνο σας δίνει μια ηρεμία, αλλά σταματάτε να επικρίνετε και τον εαυτό σας και τον συγχωρείτε για τα τυχόν μειονεκτήματά του και αντιλαμβάνεστε ότι οι άλλοι άνθρωποι δεν είναι προέκταση ή αντανάκλασή σας.
Μπορείτε μόνο να ελέγξετε τον εαυτό σας και να επιλέξετε να αγαπήσετε τους γύρω σας.
Μην σπαταλάτε τον πολύτιμο χρόνο της ζωής σας στο να κρίνετε ανθρώπους και καταστάσεις, δεν είναι δική σας δουλειά και είναι πολύ πέρα από τη σφαίρα επιρροής σας.
Εκμεταλλευτείτε αυτόν τον χρόνο για να ζήσετε τη δική σας ζωή στο έπακρο, με τον τρόπο που θέλετε και γράψτε το επόμενο συναρπαστικό κεφάλαιό της.
Από τη συντακτική ομάδα του Α.Λ.Π.
15/03/2024
Πώς να αντιμετωπίζετε τους δύσκολους ανθρώπους
Η πραγματική δοκιμασία του χαρακτήρα δεν είναι η απουσία δυσκολίας, αλλά το πώς ανταποκρινόμαστε σε αυτήν. Ο Στωικός φιλόσοφος Επίκτητος είπε: “Δεν έχει σημασία τι σου συμβαίνει, αλλά πώς αντιδράς σε αυτό”. Οι “δύσκολοι άνθρωποι”, είτε είναι συνάδελφοι, φίλοι ή μέλη της οικογένειάς μας, μας προκαλούν εκνευρισμό, απογοήτευση, ακόμη και θυμό, εξαντλώντας όλη μας την ενέργεια.
Αλλά μπορείτε να κάνετε κάτι γι’ αυτό.
“Όποιος μπορεί να σε εξοργίσει γίνεται κύριος σου. Μπορεί να σε θυμώσει μόνο όταν επιτρέψεις στον εαυτό σου να ενοχληθεί από αυτόν.” – Επίκτητος
Σε κάθε αλληλεπίδραση, δεν έχετε να κάνετε μόνο με τους άλλους, αλλά και με τον εαυτό σας.
“Αν σε στενοχωρεί κάτι εξωτερικό, η στεναχώρια δεν οφείλεται στο ίδιο το γεγονός, αλλά στην εκτίμησή σου γι’ αυτό. Και αυτό έχετε τη δύναμη να το αλλάξετε ανά πάσα στιγμή.” – Μάρκος Αυρήλιος, Ρωμαίος αυτοκράτορας και στωικός φιλόσοφος.
Ακολουθούν μερικοί στωικοί κανόνες που είναι διαχρονικοί, γιατί οι δύσκολοι άνθρωποι δεν θα πάψουν ποτέ να υπάρχουν. Χρησιμοποιήστε τους για να βρίσκετε ηρεμία σε περιόδους κρίσεων:
- Μην έχετε μεγάλες προσδοκίες. Δεν μπορείτε να ελέγξετε τους άλλους, μόνο τις δικές σας αντιδράσεις. Σταματήστε να περιμένετε να αλλάξουν τα πράγματα, διαφορετικά θα απογοητεύεστε διαρκώς. Αποδεχτείτε τα όπως είναι, κακά ή άσχημα αλλά πάντως όχι καθοριστικά για την πορεία σας.
- Αναζητήστε το “γιατί” πίσω από το “τι”. Σκεφτείτε τι κρύβεται πίσω από αυτή την στάση. Ποια είναι η πηγή; Έχουν άγχος; Είναι ανασφαλείς; Προβάλλουν τα δικά τους θέματα; Η ενσυναίσθησή σας δεν είναι συγγνώμη, είναι κατανόηση. Δεν δικαιολογεί τη συμπεριφορά τους, αλλά αμβλύνει τον θυμό σας και σας ηρεμεί η σκέψη, “α, αυτό ή εκείνο εξηγεί την παράλογη συμπεριφορά τους”.
- Δεν είσαι εσύ. Είναι το εσωτερικό τους δράμα. Οι δύσκολοι άνθρωποι είναι σαν να παίρνουν μέρος σε σαιξπηρικές τραγωδίες. Ενώ αναγνωρίζετε το δράμα τους, θυμηθείτε τη σοφία του Επίκτητου: “Ο άνθρωπος δεν ενοχλείται από τα γεγονότα, αλλά από τις απόψεις που έχει για αυτά”. Μην είστε το κοινό τους, επιλέξτε τη δική σας ερμηνεία με σύνεση. Η αρνητικότητά τους είναι όλη δική τους. Η ψυχική σας ηρεμία είναι όλη δική σας και έχετε καθήκον να την υπερασπιστείτε.
- Σπάστε την αλυσίδα της αρνητικότητας. Η αρνητικότητα ευδοκιμεί όταν της δίνεις σημασία. Μην τροφοδοτείτε τη φωτιά, μην παρασύρεστε στο δράμα. Γίνετε ο θετικός διακόπτης κυκλώματος, ανακατευθύνοντας τη συζήτηση σε λύσεις ή απλώς αλλάζοντας το θέμα. Θυμηθείτε, έχετε τη δύναμη να σπάσετε την αλυσίδα.
- Βάλτε όρια σαν στωικός υπερ-ήρωας. Μην είστε χαλάκι πόρτας. Κοινοποιήστε τα όριά σας και επιμείνετε σε αυτά με ήρεμη διεκδίκηση. Το να σέβεστε τα όριά σας είναι το κλειδί για να σεβαστείτε τον εαυτό σας. Μην αφήνετε τους δύσκολους ανθρώπους να σας εξαντλούν την ενέργεια. Πείτε “όχι” σταθερά και ευγενικά και μη φοβάστε να δημιουργήσετε σωματική ή συναισθηματική απόσταση.
- Γίνετε η αλλαγή που θέλετε να δείτε. Θέλετε λιγότερη αρνητικότητα; Γίνετε ο φάρος της θετικότητας! Η ευγένεια και η κατανόηση είναι μεταδοτικές και μπορεί ακόμη και να εκτονώσουν τον γκρινιάρη, δημιουργώντας ένα στωικό ντόμινο γαλήνης. Το να δίνετε το παράδειγμα είναι ένας πιο ισχυρός τρόπος αντιμετώπισης δύσκολων ανθρώπων.
- Παίζουν ένα διαφορετικό παιχνίδι. Δεν λειτουργούμε όλοι με στωική υπομονή. Αποδεχτείτε ότι οι αντιδράσεις τους μπορεί να είναι παράλογες, αλλά μην παρασύρεστε στο επίπεδό τους. Μην πέφτετε στις προκλήσεις τους! Αξιολογήστε την κατάσταση και επιλέξτε την απάντησή σας προσεκτικά. Μην τους δίνετε τη συναισθηματική ικανοποίηση που επιθυμούν.
- Εστιάστε σε αυτά που μπορείτε να ελέγξετε. Δεν μπορείτε να ελέγξετε τη συμπεριφορά των άλλων, αλλά μπορείτε να ελέγξετε τις δικές σας αντιδράσεις. Αντί να θυμώνετε με την αρνητικότητα ενός δύσκολου ατόμου, διατηρείστε την ηρεμία σας και εστιάστε στις δικές σας, σκέψεις και πράξεις.
- Θα περάσει και αυτό. Καμία αλληλεπίδραση δεν διαρκεί για πάντα. Ακόμα και η πιο συντριπτική κουβέντα τελικά τελειώνει. Πάρτε μια βαθιά ανάσα, υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι αυτό είναι προσωρινό. Θα περάσει και αυτό.
- Ούτε εσείς είστε τέλειοι. Όλοι έχουμε τις στιγμές μας που είμαστε αρνητικοί. Οπότε, χαλαρώστε λίγο και δείξτε την ίδια κατανόηση και για στους άλλους. Άλλωστε ακόμη και οι στωικοί μάλλον είχαν κακές μέρες.
Η εξάσκηση θα σας κάνει ανθεκτικούς. Το να αντιμετωπίζετε δύσκολους ανθρώπους είναι δεξιότητα, όχι τρόπος. Μην περιμένετε άμεσα αποτελέσματα.
Είναι εντάξει να αισθάνεστε απογοητευμένοι ή ενοχλημένοι μερικές φορές.
Το να κυριαρχήσετε στα συναισθήματά σας απαιτεί εξάσκηση, όπως κάθε άλλη δεξιότητα. Αναγνωρίστε τα συναισθήματά σας, αλλά μην τα αφήνετε να σας ελέγχουν.
Οι στωικοί ήταν άνθρωποι σαν εσάς. Βελτίωσαν τον συναισθηματικό τους έλεγχο με την εξάσκηση. Να είστε υπομονετικοί με τον εαυτό σας. Όσο περισσότερο εξασκείτε αυτές τις τεχνικές, τόσο πιο ήρεμοι και ανθεκτικοί θα γίνετε.
Επιμέλεια κειμένου: Συντακτική ομάδα Α.Λ.Π.
08/03/2024
Οι φίλοι μετράνε περισσότερο στην ζωή μας!
Οι καλοί φίλοι είναι θησαυρός. Αλλά καθώς προχωρούμε στην ζωή μας το να κρατάμε τους παλιούς μας φίλους γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Οι κύκλοι φιλίας μας μικραίνουν χρόνο με το χρόνο. Κάποιοι φίλοι απομακρύνονται ή συνταξιοδοτούνται, αλλάζουν τόπο ή κλείνονται στην οικογένειά τους.
Ωστόσο, καθώς μεγαλώνουμε, οι φίλοι αποτελούν ουσιαστικό παράγοντα για την ευημερία μας. Παραδόξως γίνονται ακόμη πιο σημαντικοί και από την οικογένειά μας, σύμφωνα με μελέτες κοινωνικών ψυχολόγων.
Οι μελέτες αυτές δείχνουν ότι οι φιλίες συμβάλλουν στην καθημερινή ευτυχία μας περισσότερο από τις συζυγικές και οικογενειακές σχέσεις.
Δείχνουν επίσης ότι η φιλία είναι ένα μαγικό ελιξίριο που βελτιώνει το ανοσοποιητικό σύστημα, μειώνει την αρτηριακή πίεση και τον κίνδυνο καρδιακών προβλημάτων.
Κάποιοι από εμάς ίσως ζούμε μόνοι μας και δεν έχουμε πολλά πάρε-δώσε με τους συγγενείς μας. Τα παιδιά μας είναι απασχολημένα με τις δουλειές τους, τα παιδιά τους και την δική τους ζωή.
Μπορεί ακόμη και να ζουν μακριά μας σε άλλη πόλη ή και άλλη χώρα. Και τότε είναι που στρεφόμαστε στους φίλους μας περισσότερο από ποτέ αλλά και συνειδητοποιούμε ότι πρέπει να κάνουμε και νέους φίλους.
Τα πάμε καλύτερα σε κάθε ηλικία αν έχουμε φίλους. Είμαστε πιο υγιείς και ζούμε περισσότερο από εκείνους που έχουν λίγους φίλους. Αν έχουμε φίλους, θα έχουμε μικρότερο κίνδυνο κατάθλιψης και άγχους. Το πιο σημαντικό από όλα είναι ότι οι φίλοι φέρνουν μεγάλη ευχαρίστηση στη ζωή μας.
Οι περισσότεροι από εμάς χρειαζόμαστε τρία διαφορετικά είδη φίλων.
Χρειαζόμαστε βοηθούς στους οποίους μπορούμε να βασιζόμαστε ότι θα είναι δίπλα μας όταν τους χρειαζόμαστε. Να μας πηγαίνουν στο αεροδρόμιο ή να αφήνουν τα πάντα για να μας πάνε στα επείγοντα αν χρειαστεί ή για να μας φέρουν φαγητό αν είμαστε άρρωστοι.
Χρειαζόμαστε επίσης φίλους φιλαράκια για να κάνουμε παρέα μαζί τους, να βγαίνουμε έξω, να πηγαίνουμε βόλτες ή για φαγητό ή σινεμά κλπ.
Χρειαζόμαστε έμπιστους φίλους. Είναι οι φίλοι με τους οποίους μοιραζόμαστε τις βαθύτερες ανησυχίες μας και τα συναισθηματικά μας σκαμπανεβάσματα. Μας ακούνε για ώρες και μας δίνουν σοφές συμβουλές.
Και είναι και οι φίλοι για πάντα. Είναι οι φίλοι που ήταν στη ζωή μας από την παιδική ή εφηβική ηλικία μας. Οι ζωές μας μπορεί να έχουν απομακρυνθεί ή και να ζουν μακριά. Αλλά όταν συναντιόμαστε, ή όταν μιλάμε στο τηλέφωνο, μοιραζόμαστε πολύτιμες αναμνήσεις της νιότης μας και όμορφες στιγμές.
Κάθε τηλεφωνική επικοινωνία ή συνάντηση γίνεται ένα εκπληκτικό ταξίδι νοσταλγίας και ένα όφελος για το πνεύμα μας. Έχουμε λοιπόν ανάγκη από πολλούς και διαφορετικούς φίλους.
Έχει παρατηρηθεί ότι οι ηλικιωμένοι που ευημερούν κάνουν συνεχώς νέους φίλους. Μερικοί άνθρωποι, ωστόσο, στα 70 και στα 80 τους λένε: «Είμαι πολύ μεγάλος για να κάνω νέους φίλους». ή «Δεν χρειάζομαι νέους φίλους».
Όμως ποτέ δεν είναι αργά για να κάνουμε νέους φίλους. Και αν συνεχίσετε να κάνετε φίλους, είναι βέβαιο ότι θα είστε πιο ευτυχισμένοι. Οι φίλοι φέρνουν μεγάλη ευχαρίστηση στη ζωή μας.
Αν θέλετε τώρα να προσεγγίσετε και να μεγαλώσετε τον κύκλο των φίλων σας, οι παρακάτω συμβουλές θα σας φανούν χρήσιμες:
- Αποφασίστε ότι θέλετε να αυξήσετε τον κύκλο των φίλων σας. Στη συνέχεια, εντοπίστε κάποια άτομα μεταξύ των γνωστών σας τα οποία θα θέλατε να γνωρίσετε καλύτερα.
- Σηκώστε το τηλέφωνο και προσκαλέστε κάποιον για μια βόλτα ή για έναν καφέ. Εάν αυτό το άτομο δεν είναι διαθέσιμο, προσκαλέστε άλλο ένα ή δύο άτομα. Εάν ένα ή δύο άτομα απορρίψουν την πρόσκλησή μας, μπορεί να αποσυρθούμε σαν χελώνες ξανά στο καβούκι μας. Οπότε μην απογοητεύεστε από την απόρριψη, αλλά συνεχίστε την προσπάθεια.
- Η φιλία δεν χτίζεται μετρώντας το «σειρά μου», «σειρά σου» σε προσκλήσεις. Αναλάβετε δράση και μην μετράτε μία μου και μία του.
- Περάστε χρόνο με ένα άτομο τη φορά. Η δημιουργία μιας σημαντικής σύνδεσης γίνεται πιο εύκολα όταν είστε μόνο οι δύο σας. Και οι πιο ενδιαφέρουσες συζητήσεις γίνονται σε δυάδες.
- Κάντε ερωτήσεις: «Τι θα ήθελες να μου πεις για τον εαυτό σου;» Αυτή είναι μια καλή, ανοιχτή ερώτηση για κάθε περίσταση όταν συναντάτε κάποιον. Ξεκινήστε εσείς την συζήτηση.
- Να είστε πρόθυμοι να μοιραστείτε και να είστε ευάλωτοι. Η αυτο-αποκάλυψη, είναι ο άλλος τρόπος αντί των ερωτήσεων, και είναι μια κρίσιμη ικανότητα για να κάνεις έναν νέο φίλο. Είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία μιας έμπιστης φιλίας. Η υπερβολική αυτο-αποκάλυψη στην αρχή δεν είναι καλή στρατηγική. Αλλά η καλλιέργεια μιας φιλίας εξαρτάται από έναν συνεχόμενο διάλογο όπου και οι δύο άνθρωποι μοιράζονται σταδιακά ό,τι είναι σημαντικό για αυτούς και αποκαλύπτουν τα τρωτά τους σημεία.
- Πείτε τους ότι σας αρέσουν, αλλά και πιο συγκεκριμένα και τί είναι αυτό που σας αρέσει σε αυτούς. Αυτό επίσης βοηθά να εξελιχθεί η φιλία. Όλοι θέλουμε να αρέσουμε να μας βλέπουν και να μας εκτιμούν.
Διατηρήστε μια στάση ανοιχτή σε νέους φίλους. Η δική σας στάση είναι αυτό που μετράει περισσότερο, βλέποντας πολλούς ανθρώπους που συναντάτε, καθώς και αυτούς που ήδη γνωρίζετε, ως πιθανούς φίλους.
Μερικά καλά μέρη για να κάνετε νέους φίλους είναι οι ομάδες εθελοντισμού, οι ομάδες διαφόρων δραστηριοτήτων όπως χορού, ορειβασίας και βέβαια κοινωνικές εκδηλώσεις, παρουσιάσεις, σεμινάρια, διαλέξεις κλπ.
Κάντε νέους φίλους, αλλά κρατήστε και τους παλιούς. Οι νέοι είναι το ασήμι σας και οι παλιοί ο χρυσός σας!
Επιμέλεια κειμένου: Συντακτική ομάδα Α.Λ.Π.
01/03/2024
Μήπως μεγαλώσατε σε μια δυσλειτουργική οικογένεια;
Το πρόβλημα είναι ότι συχνά διστάζουμε να αναγνωρίσουμε πόσο δυσλειτουργική μπορεί να ήταν η οικογένειά στην οποία μεγαλώσαμε και πόσο επιζήμια μπορεί να είναι τα πρότυπα και τα χαρακτηριστικά τους για την ευημερία μας.
Σε υγιείς οικογένειες, τα παιδιά εκπαιδεύονται να γίνουν συναισθηματικά ανεξάρτητα. Ενθαρρύνονται να αναπτύξουν τις δικές τους αξίες, να δημιουργήσουν τα δικά τους όνειρα και να επιδιώξουν τους προσωπικούς τους στόχους. Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει όταν η οικογένεια δεν λειτουργεί έτσι. Μια οικογένεια που χαρακτηρίζεται από μια ακραία έλλειψη ορίων, αντί να ενθαρρύνει την προσωπική ανάπτυξη και ανεξαρτησία, δεσμεύει τα άτομα με τις συναισθηματικές ανάγκες και τις προσδοκίες της οικογένειας.
Σε αυτό το άρθρο θα αναγνωρίσετε τα σημάδια εάν μεγαλώσατε σε μια δυσλειτουργική οικογένεια και αυτό θα είναι το πρώτο βήμα για να δημιουργήσετε μια πιο υγιή και πιο ανεξάρτητη πορεία στη ζωή.
- Πάντα βάζετε τις ανάγκες των άλλων πάνω από τις δικές σας.
Εάν μεγάλωσες σε μια δυσλειτουργική οικογένεια, μπορεί να παρατηρήσεις ότι τείνεις να δίνεις προτεραιότητα στις ανάγκες και τις επιθυμίες των άλλων σε σχέση με τις δικές σου.
Από πολύ μικρή ηλικία μπορεί να νιώθατε υπεύθυνοι για τη συναισθηματική ευημερία των γονιών σας, προσπαθώντας να διατηρήσετε την ειρήνη και την αρμονία μέσα στο σπίτι. Αυτή η πρώιμη ευθύνη αποτύπωσε τη συνήθεια να δίνουμε προτεραιότητα στις ανάγκες των άλλων ως μέσο αναζήτησης επικύρωσης και αγάπης.
Επιπλέον, πιθανότατα παίρνατε αναγνώριση και αποδοχή μόνο όταν ανταποκρινόσαστε στις ανάγκες και τις προσδοκίες των γονιών σας. Αυτό ενίσχυσε παραπάνω την πεποίθηση ότι η αξία σας είναι συνδεδεμένη με την ικανότητά σας να δίνετε προτεραιότητα στους άλλους. Κατά συνέπεια, επαναλαμβάνετε αυτό το μοτίβο στην ενήλικη ζωή σας, αναζητώντας εξωτερική αναγνώριση και φοβούμενοι την απόρριψη αν τολμήσετε να διεκδικείτε τις δικές σας ανάγκες.
- Νιώθετε ένοχοι για την ανάγκη σας για προσωπικό χώρο.
Μεγαλώνοντας σε μια δυσλειτουργική οικογένεια, η ενοχή είναι πάντα παρούσα. Δεν είναι μόνο η ανάγκη προσωπικού χώρου αλλά έχει να κάνει με το να νιώθετε ένοχοι για σχεδόν κάθε ενέργεια ή απόφαση που παίρνετε.
Η ανάγκη σας για προσωπικό χώρο, που είναι σωστή και υγιής, δεν είναι ευπρόσδεκτη σε μια οικογένεια που διατηρεί θολά ή ανύπαρκτα όρια.
Η απλή σκέψη να αναζητήσετε τη μοναξιά ή να αφιερώσετε χρόνο για τις δικές σας ανάγκες, μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντίσταση, όχι επειδή η οικογένειά σας δεν σας αγαπά, αλλά επειδή αυτό αμφισβητεί την άποψή τους για το τι σημαίνει οικογένεια.
Κατά συνέπεια, ενστερνίζεστε το μήνυμα ότι δεν πρέπει να εμπιστεύεστε τον εαυτό σας. Οι ενοχές πλήττουν την αυτοεκτίμησή σας, εμποδίζοντάς σας να αγκαλιάσετε τις δικές σας επιθυμίες και να πάρετε ανεξάρτητες αποφάσεις.
Δυσκολεύεστε, λοιπόν, να βρείτε το σκοπό σας και να αναπτύξετε μια ισχυρή και ανεξάρτητη αίσθηση του εαυτού σας, επειδή ποτέ δεν σας έμαθαν πώς να κάνετε τις δικές σας επιλογές ή να ακούτε τις εσωτερικές σας φωνές. Αντίθετα, σας έμαθαν να ακούτε όλες τις εξωτερικές φωνές και να αγνοείτε τις δικές σας.
- Δυσκολεύεστε πολύ να πείτε όχι.
Όταν μεγαλώνετε σε ένα δυσλειτουργικό περιβάλλον όπου τα όριά σας είτε αγνοούνται είτε απορρίπτονται, τελικά τα παρατάτε και σταματάτε να υπερασπίζεστε τον εαυτό σας. Είναι μια φυσική αντίδραση να αναζητάτε ασφάλεια και αποδοχή, ειδικά ως παιδί που λαχταρά αγάπη και έγκριση από τους φροντιστές του.
Ως παιδιά, οι επιθυμίες μας είναι απλές. Το μόνο που θέλουμε είναι να μας αγαπούν οι φροντιστές μας και να νιώθουμε αποδεκτοί από αυτούς. Όταν αυτή η αγάπη και η αποδοχή είναι ασυνεπείς, γινόμαστε πρόθυμοι να την ανακτήσουμε με οποιοδήποτε κόστος.
Αυτό που μπορεί να μην συνειδητοποιήσουμε στη νεανική μας αθωότητα, είναι ότι η αληθινή αγάπη και η αποδοχή δεν απαιτεί να ευχαριστούμε τους άλλους ή να αγνοούμε τις δικές μας ανάγκες ή τα συναισθήματά μας. Αν η αγάπη εξαρτάται από τέτοιες θυσίες, δεν είναι αληθινή αγάπη. Είναι μια παραμορφωμένη εκδοχή της που απέχει πολύ από την αυθεντικότητα.
Ένα παιδί που εστιάζει αποκλειστικά σε αυτό που χρειάζονται οι άλλοι, και κάνει ό,τι μπορεί να αποφύγει τις συγκρούσεις και προτιμά να τρέξει έναν μαραθώνιο παρά να πει όχι, η ικανοποίηση και φροντίδα του εαυτού του γίνεται αδύνατη και μπορεί να αναζητήσει παρηγοριά σε λάθος μέρη.
- Η αποδοχής σας εξαρτάται από τα επιτεύγματά σας.
Στις δυσλειτουργικές οικογένειες, τα παιδιά μαθαίνουν πολύ νωρίς ότι η συναισθηματική και σωματική τους ευεξία εξαρτάται από το να ικανοποιήσουν τους γονείς τους διαφορετικά, θα υπάρξει σύγκρουση και το παιδί θα αγχωθεί και θα στεναχωρηθεί.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τόσοι πολλοί από τους επιτυχημένους που θαυμάζουμε είναι ανασφαλείς ενήλικες που εξακολουθούν να χρησιμοποιούν ασυνείδητα τους ίδιους μηχανισμούς αντιμετώπισης που έχουν αναπτύξει ως παιδιά, και κάνουν ό,τι μπορούν για να επιτύχουν τους στόχους που έχουν θέσει για να κερδίσουν την αγάπη των γονιών τους.
Αυτή η σύνδεση μεταξύ των επιτευγμάτων σας και της αποδοχής των γονιών σας μπορεί να μοιάζει σαν ένας γόρδιος δεσμός. Δημιουργεί μια αδυσώπητη ορμή για να διαπρέψετε σε κάθε πτυχή της ζωής, σαν να είναι η αυτοεκτίμησή σας σε διαρκή αμφισβήτηση. Η επιδίωξη της επιτυχίας γίνεται ένα ατελείωτο ταξίδι, που συχνά τροφοδοτείται από έναν βαθιά ριζωμένο φόβο αν θα απογοητεύσετε τους γονείς σας.
Είναι σημαντικό να αναγνωρίσετε ότι η αξία σας ως άτομο δεν συνδέεται αποκλειστικά με τα επιτεύγματά σας. Η αληθινή αυτοεκτίμηση πηγάζει από την αποδοχή του εαυτού σας, αναγνωρίζοντας ότι τα επιτεύγματά σας, αν και σημαντικά, δεν καθορίζουν τη βασική σας ταυτότητα.
- Οι γονείς σας επιβάλλουν τις ιδέες τους για το τι πρέπει να κάνετε, ανεξάρτητα από το πόσων χρονών είστε.
Εάν σκέφτεστε, «αυτό είναι φυσιολογικό, έτσι είναι οι γονείς», σταματήστε για ένα λεπτό και να είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας. Οι υγιείς γονείς δεν ελέγχουν τα παιδιά τους. Δεν κάνουν τα παιδιά τους να νιώθουν ότι δεν είναι ποτέ αρκετά καλά. Και σίγουρα δεν χρησιμοποιούν την αγάπη ως έπαθλο για να ανταμείψουν τα παιδιά όταν συμπεριφέρονται με τρόπους που ενισχύουν τον έλεγχο.
Οι υγιείς και συναισθηματικά ώριμοι γονείς, σας προσφέρουν την ασφαλή βάση που χρειάζεστε, ώστε να αισθάνεστε ελεύθεροι να εξερευνήσετε τον εαυτό σας και να βγείτε έξω στον κόσμο. Ναι, υπάρχουν τέτοιοι γονείς. Σε δυσλειτουργικές οικογένειες, ωστόσο, οι γονείς συχνά επιβάλλουν τις ιδέες τους για το τι πρέπει να κάνετε, ανεξάρτητα από την ηλικία σας.
Η επιρροή τους μπορεί να επεκταθεί στην ενήλικη ζωή σας και οι προσδοκίες τους μπορεί να βαρύνουν πολύ τις αποφάσεις σας, από την επιλογή της καριέρας σας μέχρι τις σχέσεις σας και ακόμη και τις καθημερινές σας δραστηριότητες.
- Έχετε μεγάλο φόβο εγκατάλειψης.
Ο φόβος της εγκατάλειψης σαμποτάρει την ικανότητά σας να δημιουργείτε ασφαλείς, μακροχρόνιες σχέσεις. Στην δυσλειτουργική σας οικογένεια, η ανάγκη σας για ατομικότητα περνούσε απαρατήρητη, αφήνοντάς σας να αισθάνεστε αόρατοι και βουβοί.
Νοιώθατε ότι η μοναδική σας ταυτότητα δεν ήταν πλήρως αποδεκτή. Κατά συνέπεια, αναπτύξατε την πεποίθηση ότι οι άνθρωποι θα σας απορρίψουν όταν αποκαλύψετε τον πραγματικό σας εαυτό, επειδή πάντα νιώθατε απόρριψη από τους γονείς σας όταν εκφράζατε τον αυθεντικό σας εαυτό.
Αυτός ο φόβος της εγκατάλειψης γίνεται ένας αδυσώπητος σύντροφος, διαμορφώνοντας τις αλληλεπιδράσεις σας με τους άλλους. Οδηγεί σε μοτίβα ανασφάλειας και άγχους στις σχέσεις, καθιστώντας δύσκολη την εμπιστοσύνη ότι κάποιος θα σας αποδεχτεί αληθινά και θα σας εκτιμήσει για αυτό που είστε.
Μπορεί να βρεθείτε να αναζητάτε συνεχώς επιβεβαίωση, φοβούμενοι ότι οποιαδήποτε επίδειξη του αληθινού σας εαυτού θα οδηγήσει σε απόρριψη.
Είναι σημαντικό να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας κάθε μέρα ότι οι αντιλήψεις και οι προσδοκίες της οικογένειάς σας δεν είναι απαραίτητα σωστές.
Έχετε το δικαίωμα να θέσετε και να διατηρήσετε τα όρια που πιστεύετε ότι σας αξίζουν.
Δεν είναι απλώς ένα δικαίωμα, αλλά μια ζωτική πτυχή της ευημερίας και της προσωπικής σας ανάπτυξης.
Επιμέλεια κειμένου: Συντακτική ομάδα Α.Λ.Π.