29/08/2025
Όταν νιώθεις ανήσυχος ή περνάς δυσκολίες, θυμήσου…
Η καθημερινή ζωή είναι γεμάτη προκλήσεις, που συχνά μας προκαλούν ανησυχία και σύγχυση. Όμως, υπάρχουν κάποιες αλήθειες που, όταν τις θυμόμαστε, μπορούν να μας βοηθήσουν να ξαναβρούμε την εσωτερική μας ισορροπία.
- Δεν γνωρίζεις ολόκληρη ιστορία των άλλων.
Συχνά βιαζόμαστε να κρίνουμε τους άλλους, βασιζόμενοι στις δικές μας αντιλήψεις. Όμως, ο καθένας δίνει μια προσωπική μάχη, που εσύ δεν γνωρίζεις. Όταν το συνειδητοποιήσεις αυτό, θα γλιτώσεις από περιττές εντάσεις. Έτσι, αντί να κρίνεις, αποδέχεσαι ότι δεν γνωρίζεις όλη την αλήθεια και απελευθερώνεις τον εαυτό σου από την αρνητικότητα.
- Αυτό που έχεις μέσα σου δεν μπορεί να στο πάρει κανείς.
Οι καταστάσεις μπορεί να σου στερήσουν υλικά αγαθά ή ακόμα και ανθρώπινες σχέσεις, αλλά δεν μπορούν να αφαιρέσουν τις δεξιότητες και τις ικανότητες που σε έκαναν να τα αποκτήσεις. Το ταλέντο, η εργατικότητα και η εσωτερική σου δύναμη είναι πάντα εκεί για να σε βοηθήσουν να ξαναδημιουργήσεις αυτά που έχασες. Εστίασε σε ό,τι σε έκανε να πετύχεις, όχι σε ό,τι έχασες.
- Οι άνθρωποι φεύγουν, αλλά οι αναμνήσεις μένουν.
Κάποιοι άνθρωποι θα φύγουν από τη ζωή σου, αφήνοντας πίσω αναμνήσεις. Όμως, οι εμπειρίες που ζήσατε μαζί τους παραμένουν για πάντα. Κάθε σύνδεση δημιουργεί κάτι νέο μέσα μας. Μη θρηνείς γι’ αυτό που έφυγε, μέρος του θα ζει πάντα μέσα σου, μέσω των αναμνήσεων.
- Όταν κάποιος φεύγει, παίρνεις πίσω τη δική σου ενέργεια.
Η απόρριψη και ο χωρισμός συχνά φέρνουν συναισθήματα αναξιότητας και μοναξιάς. Ωστόσο, αυτό που πρέπει να θυμάσαι είναι ότι, όταν κάποιος φεύγει, παίρνει μαζί του τη δική του ενέργεια, αλλά σου επιστρέφεται η δική σου. Ήσουν εσύ που έδινες σε αυτόν τον άνθρωπο τη δύναμη να φαίνεται «ξεχωριστός». Τώρα μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτήν την ενέργεια για τον εαυτό σου, για να γίνεις ο πρωταγωνιστής της δικής σου ζωής.
- Ο φόβος είναι απλώς μια πόρτα που δεν χρειάζεται να ανοίξεις.
Ο φόβος και η αμφιβολία είναι φυσιολογικά, αλλά δεν πρέπει να τα αφήνεις να κυριαρχούν. Σκέψου ότι τα πιο όμορφα πράγματα στη ζωή βρίσκονται «στην άλλη πλευρά του φόβου».
Όταν επιλέγεις να μη φοβάσαι, δίνεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να εξελιχθεί και να δημιουργήσει κάτι μοναδικό. Ο καθένας που τολμά να είναι ο εαυτός του, δεν έχει ανταγωνισμό. Όσοι σε κρίνουν σήμερα, μπορεί να προσπαθήσουν να σε μιμηθούν αύριο.
- Εσύ κρατάς το κλειδί για την απελευθέρωση από τον πόνο.
Ο πόνος μπορεί να προκληθεί από άλλους, αλλά είναι στο χέρι σου να τον αφήσεις να φύγει. Όταν κάποιος σε πληγώνει, σου αφήνει «βέλη» που μπορεί να κρατήσεις, ή να επιλέξεις να τα αφαιρέσεις και να τα πετάξεις.
Συχνά διατηρούμε τον πόνο επειδή μας κάνει να νιώθουμε συνδεδεμένοι με το άτομο που μας πλήγωσε. Αλλά αυτή η σύνδεση είναι μια ψευδαίσθηση. Μόνο όταν αποφασίσεις να αφήσεις τον πόνο πίσω, απελευθερώνεσαι πραγματικά.
- Το να ρισκάρεις στη ζωή είναι η μεγαλύτερη νίκη.
Η ίδια η ζωή είναι ένα ρίσκο. Αλλά κάθε φορά που επιλέγεις να βγεις από τη ζώνη άνεσής σου και να ζήσεις, κερδίζεις. Δεν έχει σημασία αν βρίσκεσαι μπροστά από τους άλλους, αλλά αν είσαι πιο κοντά στον πραγματικό σου εαυτό.
Υπάρχουν εμπειρίες που μπορούν να σου αποκαλύψουν πλευρές του εαυτού σου που δεν ήξερες ότι υπήρχαν, και αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο.
Εμπιστεύσου τη ζωή και άφησε τις ευκαιρίες να σε οδηγήσουν εκεί που πρέπει.
Αντί λοιπόν να παρασυρόμαστε από τον φόβο, τον πόνο και τις απώλειες, μπορούμε να επιλέξουμε να εστιάσουμε στις δυνατότητες και τα δώρα που μας προσφέρει η ζωή.
Από τη συντακτική ομάδα του Α.Λ.Π.
Μάθετε βήμα-βήμα πώς μπορείτε να ζήσετε μία πιο ευτυχισμένη και πιο ικανοποιητική ζωή,
22/08/2025
Η δύναμη του να αφήνεις πίσω τον θυμό είναι πράξη Αυτοθεραπείας
Στη ζωή, όλοι αντιμετωπίζουμε καταστάσεις που μας πληγώνουν. Άνθρωποι, γεγονότα και περιστάσεις έρχονται και παρέρχονται, αφήνοντας συχνά πίσω τους πόνο και θλίψη.
Όμως, η πραγματική αιτία του πόνου δεν είναι αυτά που μας συμβαίνουν, αλλά η δική μας αντίδραση. Είναι ο τρόπος που προσκολλόμαστε στον πόνο, που τον αφήνουμε να μας ελέγχει και να μας βασανίζει.
Όταν συνδέουμε την ευημερία μας με τον θυμό και την πίκρα, χάνουμε τον έλεγχο της γαλήνης μας. Κανένα αρνητικό συναίσθημα, όσο ισχυρό κι αν είναι, δεν μπορεί να αλλάξει το παρελθόν. Τα γεγονότα είναι ουδέτερα· αυτό που τα κάνει οδυνηρά είναι η δική μας επιμονή να κρατάμε μέσα μας τις πληγές που μας προκάλεσαν.
Η προσκόλληση στον πόνο θολώνει το παρόν και το μέλλον.
Αντί να ζούμε πλήρως τη ζωή μας, ξοδεύουμε χρόνο και ενέργεια αναμασώντας παλιές καταστάσεις, σκεπτόμενοι τι θα μπορούσε να είχε γίνει διαφορετικά. Αυτό μας παγιδεύει, κάνοντάς μας ανίκανους να βρούμε ειρήνη. Όσο περισσότερο εστιάζουμε στον πόνο, τόσο περισσότερο μας κατακλύζει.
Το να κρατάς μέσα σου αρνητικά συναισθήματα μοιάζει με το να χτίζεις τείχη γύρω από την καρδιά σου. Κρατάς μακριά τον πόνο, αλλά ταυτόχρονα εμποδίζεις τη χαρά, την ειρήνη και τις θετικές σχέσεις. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για να αφήνεις τον θυμό να σε ελέγχει.
Το να απομακρύνεις από τη ζωή σου τον θυμό και την αγανάκτηση είναι το πρώτο βήμα για να απελευθερωθείς και να ζήσεις μια πιο ανάλαφρη, πιο ειρηνική ζωή.
Το να κρατάς μέσα σου τον θυμό είναι σαν να πίνεις δηλητήριο και να περιμένεις να πεθάνει ο άλλος. Η πικρία και ο θυμός δεν βλάπτουν το άτομο που μας πλήγωσε, αλλά εμάς τους ίδιους. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε, τόσο πιο γρήγορα μπορούμε να προχωρήσουμε.
Η συγχώρεση δεν είναι πάντα εύκολη, αλλά είναι αναγκαία για την Αυτοθεραπεία. Δεν σημαίνει ότι δικαιολογούμε τη συμπεριφορά των άλλων ή ότι ξεχνάμε τον πόνο που προκάλεσαν· σημαίνει ότι επιλέγουμε να μην αφήνουμε τα αρνητικά συναισθήματα να μας ελέγχουν πια. Απελευθερωνόμαστε από το βάρος τους και επιτρέπουμε στον εαυτό μας να προχωρήσει μπροστά.
Δεν μπορούμε να ελέγξουμε πάντα όσα μας συμβαίνουν, αλλά μπορούμε να ελέγξουμε το πώς ανταποκρινόμαστε σε αυτά.
Με το να αφήνουμε στην άκρη τον θυμό και την πικρία, ανοίγουμε τον εαυτό μας στη χαρά, τη συμπόνια και την ειρήνη. Είναι μια επιλογή που κάνουμε για τη δική μας ευημερία.
Όταν κρατάμε άσβεστο τον θυμό, είναι σαν να πιάνουμε ένα αναμμένο κάρβουνο με την πρόθεση να το πετάξουμε σε κάποιον άλλο, αλλά εμείς είμαστε αυτοί που καιγόμαστε. Όταν επιλέγουμε να αφήσουμε τον θυμό, η ανακούφιση και η ηρεμία που έρχονται είναι ανεκτίμητες.
Η ζωή είναι πολύ μικρή για να την περνάμε φορτωμένοι με ψυχικά βάρη.
Η ελευθερία και η ειρήνη είναι πάντα διαθέσιμες, αρκεί να είμαστε πρόθυμοι να αφήσουμε πίσω μας τα συναισθήματα που μας βυθίζουν στο σκοτάδι. Κάθε φορά που αποφασίζουμε να μη θυμώσουμε, η ζωή μας γίνεται λίγο πιο ανάλαφρη, λίγο πιο ευχάριστη.
Η εσωτερική ειρήνη είναι μια επιλογή. Όσα ανεχόμαστε, τα προσκαλούμε ξανά στη ζωή μας.
Ας επιλέξουμε, λοιπόν, την ειρήνη και την ελευθερία, αφήνοντας πίσω μας τον θυμό και την πικρία. Στο τέλος, αυτός είναι ο μόνος δρόμος προς την αληθινή Αυτοθεραπεία.
Από τη συντακτική ομάδα του Α.Λ.Π.
Μάθετε περισσότερα για τις θετικές αλλαγές στη ζωή σας
και πώς να τις πραγματοποιείτε,
από τον γνωστό Ψυχίατρο/Ψυχοθεραπευτή, Δημήτρη Καραγιάννη
15/08/2025
Αυτοκαθησύχαση: Η πολύτιμη δεξιότητα ζωής
Η αυτοκαθησύχαση είναι μια δεξιότητα ζωής που συχνά παραβλέπεται, παρόλο που μπορεί να μας στηρίξει στις πιο δύσκολες στιγμές. Πρόκειται για την ικανότητα να ηρεμούμε τον εαυτό μας όταν βιώνουμε έντονα συναισθήματα, όπως θυμό, θλίψη ή άγχος, και να διαχειριζόμαστε τις προκλήσεις της ζωής με ψυχραιμία και ανθεκτικότητα.
Η καλλιέργεια αυτής της δεξιότητας όχι μόνο ενισχύει την ψυχική μας υγεία, αλλά μας δίνει και τη δυνατότητα να κατανοήσουμε καλύτερα τον εαυτό μας.
Πώς διδάσκεται η αυτοκαθησύχαση
Για πολλούς ανθρώπους, η αυτοκαθησύχαση είναι ένα φυσικό χάρισμα που αποκτήθηκε στην παιδική ηλικία μέσω της συναισθηματικής στήριξης από τους γονείς τους.
Οι γονείς που είναι συναισθηματικά παρόντες παρέχουν στα παιδιά τους στήριξη με μικρές αλλά καθοριστικές πράξεις, όπως ηρεμώντας τα μετά από έναν εφιάλτη, ακούγοντας τις ανησυχίες τους ή προσφέροντάς τους ένα απαλό χάδι. Αυτές οι εμπειρίες χτίζουν τη βάση για την αυτοκαθησύχαση.
Ωστόσο, για όσους μεγάλωσαν με συναισθηματικά αποστασιοποιημένους γονείς, αυτή η δεξιότητα συχνά απουσιάζει. Οι γονείς αυτοί, λόγω των προβλημάτων τους, της έλλειψης γνώσεων ή άλλων προτεραιοτήτων, μπορεί να μην έδωσαν στα παιδιά τους τη συναισθηματική υποστήριξη. Αν και η παιδική ηλικία παίζει ρόλο, τα καλά νέα είναι ότι η αυτοκαθησύχαση είναι μια δεξιότητα που μπορεί να καλλιεργηθεί και να ενισχυθεί και στην ενήλικη ζωή.
Πώς να καλλιεργήσετε την αυτοκαθησύχαση
Η ανάπτυξη της αυτοκαθησύχασης δεν απαιτεί κάτι περίπλοκο. Ακολουθώντας μια διαδικασία αυτοπαρατήρησης και δοκιμών, μπορείτε να επιλέξετε τι λειτουργεί καλύτερα για εσάς.
Βήματα για να ξεκινήσετε:
Δημιουργήστε μια λίστα με δραστηριότητες που σας ηρεμούν. Αυτές μπορούν να περιλαμβάνουν πράγματα όπως μουσική, βόλτες στη φύση ή γράψιμο. Η παρακάτω λίστα περιλαμβάνει ιδέες που μπορείτε να υιοθετήσετε ή να τροποποιήσετε σύμφωνα με τις δικές σας ανάγκες:
- Γράψτε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας.
- Κάντε ένα ζεστό μπάνιο.
- Ασχοληθείτε με μουσική ή τέχνη.
- Περπατήστε στη φύση ή κοιτάξτε τα σύννεφα.
- Μιλήστε με έναν φίλο.
- Ασχοληθείτε με το κατοικίδιό σας.
- Ασκηθείτε ή δοκιμάστε γιόγκα.
- Αυτοσυζήτηση: Μιλήστε στον εαυτό σας με ενθαρρυντικές φράσεις, όπως «Τα συναισθήματα δεν διαρκούν για πάντα» ή «Θα το ξεπεράσω και αυτό».
- Κλάμα: Επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι το κλάμα βοηθά στη ρύθμιση του στρες και στην επαναφορά της ισορροπίας του σώματος.
Σε μια ζωή γεμάτη προκλήσεις, η αυτοκαθησύχαση μπορεί να αποτελέσει μια ασπίδα προστασίας απέναντι στα συναισθήματα που μας κατακλύζουν.
Εάν αισθάνεστε ότι σας λείπει αυτή η δεξιότητα, να θυμάστε ότι ποτέ δεν είναι αργά να την καλλιεργήσετε.
Με κάθε βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, θα γίνετε πιο ανθεκτικοί και συναισθηματικά σταθεροί, έτοιμοι να αντιμετωπίσετε τις προκλήσεις της ζωής με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
Από τη συντακτική ομάδα του Α.Λ.Π.
Ανακαλύψτε πρακτικές μεθόδους για να χτίσετε τις δικές σας «συνήθειες ευτυχίας»
από την Δρ. Λίζα Βάρβογλη,
Ψυχολόγο-Ψυχοθεραπεύτρια, Διδακτικό Προσωπικό Ιατρικής ΕΚΠΑ
08/08/2025
Όταν το “Υγιεινό” γίνεται βλαβερό: Συνήθειες που μπορεί να κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό
Ζούμε σε μια εποχή που η υγεία είναι τάση, τρόπος ζωής, ακόμα και ταυτότητα. Πολλοί από εμάς ακολουθούμε ευλαβικά «σωστές» διατροφές, κάνουμε βήματα με εφαρμογές, πίνουμε τόνους νερό, αποφεύγουμε κάθε τι ζωικό και νηστεύουμε κατά διαστήματα. Όλα αυτά ακούγονται θετικά και, μέχρι ενός σημείου, είναι. Τι γίνεται όμως όταν η υπερβολή μάς ζημιώνει αντί να μας κάνει καλό;
Ας ρίξουμε μια ματιά σε κάποιες από τις πιο συνηθισμένες υγιεινές συνήθειες που, όταν παρερμηνεύονται ή εφαρμόζονται χωρίς επίγνωση, μπορεί να γίνουν επιζήμιες.
- Το νερό δεν είναι πανάκεια και η υπερβολή σκοτώνει
«Μείνε ενυδατωμένος», ακούμε παντού. Κι όμως, η υπερκατανάλωση νερού μπορεί να αποβεί επικίνδυνη. Όταν πίνουμε μεγάλες ποσότητες χωρίς λόγο, αραιώνουμε τους ηλεκτρολύτες του σώματος, κυρίως το νάτριο. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υπονατριαιμία, μια κατάσταση που μπορεί να προκαλέσει σύγχυση, σπασμούς, ακόμα και θάνατο.
Δεν είναι υπερβολή: το 2007, μια γυναίκα στις ΗΠΑ πέθανε από «δηλητηρίαση νερού» μετά από διαγωνισμό ραδιοφώνου, καθώς είχε καταναλώσει τεράστιες ποσότητες νερού σε μικρό χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα απότομη πτώση νατρίου στο αίμα. Παρόμοια περιστατικά έχουν καταγραφεί και σε μαραθωνίους.
Το μήνυμα; Πίνε νερό όταν διψάς, όχι για να φτάσεις έναν αριθμό που σου υπαγορεύει μια εφαρμογή ή ένα trend.
- Ο μύθος των 10.000 βημάτων
Ο περιβόητος «στόχος των 10.000 βημάτων» δεν προέκυψε από ιατρικές μελέτες, αλλά από μια ιαπωνική διαφημιστική καμπάνια του 1965. Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι τα πραγματικά οφέλη ξεκινούν από τα 4.000 βήματα και σταθεροποιούνται περίπου στα 7.500. Δεν υπάρχει καμία «μαγική» γραμμή.
Η κίνηση είναι σημαντική, αλλά το να περπατάς στο σαλόνι σου τα μεσάνυχτα απλώς για να ολοκληρώσεις τον κύκλο των 10.000 βημάτων στην εφαρμογή, ίσως να δείχνει περισσότερη εξάρτηση από την τεχνολογία παρά υγεία. Κινούμαστε για να νιώσουμε καλά, όχι για να επιβραβεύεται ο μετρητής μας.
- Φυτοφαγία χωρίς σχέδιο: το λάθος της «καθαρής διατροφής»
Οι φυτικές δίαιτες έχουν αποκτήσει σχεδόν ηθική διάσταση. Όμως, πολλοί που κόβουν το κρέας δεν φροντίζουν να καλύψουν σωστά τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Ο σίδηρος από τα λαχανικά απορροφάται πολύ πιο δύσκολα σε σχέση με αυτόν των ζωικών τροφών. Παρόμοια συμβαίνει με το ασβέστιο, τον ψευδάργυρο και άλλες βιταμίνες.
Αν δεν παρακολουθείτε τα επίπεδά σας ή δεν συμπληρώνετε σωστά τη διατροφή σας, μπορεί να δείτε απώλεια μαλλιών, εξάντληση, ορμονική ανισορροπία, ακόμα και προβλήματα γονιμότητας. Η επιλογή μιας διατροφής πρέπει να βασίζεται στο σώμα σας, όχι στα hashtags του Instagram.
- Η νηστεία ως διατροφικός… αυτοσχεδιασμός
Η διαλειμματική νηστεία υπόσχεται πολλά: ευεξία, απώλεια βάρους, διαύγεια. Και μπορεί πράγματι να βοηθήσει εφόσον εφαρμοστεί με σύνεση και ιατρική παρακολούθηση. Όμως, η υπερβολή εδώ μετατρέπεται σε στρες. Αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης, μυϊκή απώλεια, διαταραχές ύπνου και ορμονικά προβλήματα είναι μερικά από τα πιθανά αποτελέσματα της χρόνιας νηστείας.
Αν πεινάς, φάε. Αν νιώθεις συνεχώς κουρασμένος, αγχώδης ή χωρίς διάθεση, ίσως η η νηστεία σου σε καταστρέφει αντί να σε ενδυναμώνει.
- Διαλογισμός και γιόγκα ως απόδραση
Οι πρακτικές ευεξίας όπως η γιόγκα και ο διαλογισμός προσφέρουν πολλά. Όμως, μπορούν να μετατραπούν σε πνευματικό μανδύα για να αποφύγουμε την πραγματικότητα. Το να αποφεύγεις συναισθήματα ή δύσκολες συζητήσεις με «θετική σκέψη» και mantras δεν είναι θεραπεία, είναι καταπίεση.
Η λεγόμενη «πνευματική παράκαμψη» αποκόπτει τους ανθρώπους από το σώμα τους και τους άλλους. Η εσωτερική γαλήνη δεν κατακτάται με φυγή από τον κόσμο, αλλά με γείωση σε αυτόν.
Συμπέρασμα; Η αληθινή υγεία δεν μετριέται με βήματα, αριθμούς ή μόδες. Αντί να ακολουθούμε τυφλά δημοφιλείς τάσεις ή «μαγικές συνταγές», ας μάθουμε να ακούμε το σώμα μας, να είμαστε ευέλικτοι και να αναθεωρούμε. Η αυτογνωσία είναι η πιο υποτιμημένη, αλλά ίσως η πιο ουσιαστική μορφή ευεξίας.
Επιμέλεια κειμένου: Συντακτική ομάδα Α.Λ.Π.
Μάθε πώς να μετατρέψεις τις συνήθειες και τη διατροφή σου σε ισχυρά εργαλεία για την υγεία σου,
με την καθοδήγηση κορυφαίων ειδικών που σου δείχνουν πώς να τα εφαρμόσεις στην πράξη
Η διατροφή… αλλιώς!
Μήπως όσα τρώτε διαφωνούν μαζί σας;
Απόκτησέ το κάνοντας κλικ εδώ >
Ιατρική του Τρόπου Ζωής (Lifestyle Medicine)
Πώς οι συνήθειες σου μπορούν να γίνουν το φάρμακό σου
01/08/2025
Μπορεί μια σχέση μεταξύ των αντιθέτων να είναι πετυχημένη;
«Τα ετερώνυμα έλκονται», λέει ένα γνωμικό τόσο παλιό όσο και οι ίδιες οι ανθρώπινες σχέσεις. Αλλά πόση αλήθεια κρύβει μέσα του; Μπορεί πραγματικά μια σχέση ανάμεσα σε δύο ανθρώπους με διαφορετικές απόψεις, συνήθειες και χαρακτήρες να αντέξει στον χρόνο ή πρόκειται για έναν ρομαντικό μύθο;
Η φύση μάς διδάσκει πως τα αντίθετα συχνά συνεργάζονται. Στον ηλεκτρισμό, τα αντίθετα φορτία δημιουργούν ενέργεια. Στη φιλοσοφία, ο Ηράκλειτος σημείωνε πως «η αρμονία προκύπτει από τα αντίθετα». Μήπως, λοιπόν, και στις ανθρώπινες σχέσεις οι διαφορές δεν είναι εμπόδιο, αλλά δύναμη;
Ας πάρουμε για παράδειγμα δύο άτομα: Εκείνος είναι εξωστρεφής, κοινωνικός, λατρεύει τις εξόδους και τις συζητήσεις. Εκείνη είναι εσωστρεφής, ήρεμη, αγαπά την ηρεμία του σπιτιού και την ενδοσκόπηση. Με την πρώτη ματιά, μοιάζουν ασύμβατοι. Κι όμως, αν υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός, οι διαφορές τους μπορεί να λειτουργήσουν εξισορροπητικά. Εκείνος τη βοηθά να ανοίγεται, εκείνη τον γειώνει και του προσφέρει την ηρεμία που ίσως δεν ήξερε πως χρειαζόταν.
Τα κλειδιά της επιτυχίας
Η επιτυχία μιας σχέσης δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τις ομοιότητες ή τις διαφορές, αλλά από το πώς αυτές διαχειρίζονται. Όταν τα αντίθετα βλέπουν ο ένας τον άλλον όχι σαν «λάθος», αλλά σαν ευκαιρία για εξέλιξη, τότε χτίζεται ένα ισχυρό θεμέλιο.
- Αμοιβαίος σεβασμός: Το να σέβεσαι τον άλλον, ακόμη κι αν σκέφτεται διαφορετικά, είναι βασικό. Χωρίς σεβασμό, οι διαφορές μετατρέπονται σε πεδία μάχης.
- Επικοινωνία: Δεν αρκεί να είσαι διαφορετικός· πρέπει και να μπορείς να εκφράζεις το πώς νιώθεις. Όπως έλεγε και ο Καρλ Πόπερ: «Δεν συμφωνούμε για να συμφωνούμε, αλλά για να κατανοούμε ο ένας τον άλλον».
- Ευελιξία: Καμία σχέση δεν αντέχει την ακαμψία. Οι αντίθετοι χαρακτήρες χρειάζεται να κάνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις, χωρίς να χάνουν την ταυτότητά τους.
Παραδείγματα από τη ζωή και την ιστορία
Πολλά διάσημα ζευγάρια έχουν δείξει ότι οι διαφορές δεν είναι εμπόδιο, αλλά εφαλτήριο. Η Σιμόν ντε Μποβουάρ και ο Ζαν-Πολ Σαρτρ είχαν εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες, αλλά κοινό όραμα και βαθύ σεβασμό. Αντίστοιχα, στον κινηματογράφο, το διαχρονικό δίδυμο του «Όσα παίρνει ο άνεμος», η Σκάρλετ και ο Ρετ –παρότι φανταστικοί ήρωες– αντικατοπτρίζουν την ένταση και τη γοητεία που μπορεί να έχει μια σχέση γεμάτη αντιθέσεις.
Πότε οι διαφορές γίνονται χάσμα;
Η γραμμή ανάμεσα στη συμπληρωματικότητα και στην απόσταση είναι λεπτή. Αν οι διαφορές βασίζονται σε θεμελιώδεις αξίες (π.χ. θέματα ηθικής, τρόπου ζωής ή μακροπρόθεσμων στόχων), τότε υπάρχει ρίσκο η σχέση να μετατραπεί σε πεδίο σύγκρουσης αντί εξέλιξης.
Όπως έλεγε ο Σωκράτης: «Όμοιοι τοις ομοίοις ήδονται» – οι όμοιοι ευχαριστιούνται με τους όμοιους. Ίσως, τελικά, η απάντηση να βρίσκεται κάπου στη μέση.
Συμπερασματικά
Μια σχέση ανάμεσα σε αντίθετους ανθρώπους μπορεί να είναι πετυχημένη, αν χτιστεί πάνω σε σεβασμό, επικοινωνία και κοινό σκοπό. Οι διαφορές δεν είναι απειλή, αλλά καθρέφτης που μας βοηθά να γνωρίσουμε τον εαυτό μας μέσα από τον άλλον. Γιατί ίσως, τελικά, η μαγεία δεν βρίσκεται στο να βρούμε κάποιον ίδιο με εμάς, αλλά κάποιον που μας κάνει καλύτερους ακριβώς επειδή είναι διαφορετικός.
Επιμέλεια κειμένου: Συντακτική ομάδα Α.Λ.Π.
——————————————————————————————————————–
Μάθε περισσότερα για τα μυστικά των Σχέσεων
από 5 κορυφαίους ειδικούς στις σχέσεις, οι οποίοι και σε καθοδηγούν στο πώς να τα εφαρμόσεις για να αλλάξει η ζωή σου,
25/07/2025
Ο «αφύτευτος σπόρος» και το παράδοξο των δυνατοτήτων μας
Η έννοια του «δυναμικού» μας συνοδεύει από τα πρώτα μας βήματα: «έχεις ταλέντο», «έχεις προοπτικές», «μια μέρα θα φτάσεις ψηλά» . Οι φράσεις αυτές ακούγονται σαν ενθαρρυντικά λόγια, όμως πίσω τους κρύβεται ένα υπαρξιακό δίλημμα: η φαινομενική αξία του να έχεις δυνατότητες, χωρίς όμως ποτέ να προσπαθήσεις να τις πραγματοποιήσεις.
Όπως ο σπόρος εκτιμάται για την υπόσχεση που εμπεριέχει, το ενδεχόμενο να εξελιχθεί σε ένα δέντρο ή ένα λουλούδι, έτσι και πολλοί άνθρωποι γίνονται δέκτες θαυμασμού απλώς και μόνο για το τι θα μπορούσαν να γίνουν . Όμως, εδώ ξεκινά το παράδοξο. Ο σπόρος αποκτά αξία μόνο μέσα από την ανάπτυξή του. Εάν παραμείνει για πάντα αφύτευτος, παραμένει ουσιαστικά άχρηστος.
Αυτό το υπαρξιακό τέλμα βιώνει όποιος συνδέει την ταυτότητά του με τις ανεκπλήρωτες δυνατότητές του. Η ιδέα ότι «θα μπορούσα να κάνω κάτι σπουδαίο» είναι τόσο ελκυστική, που εμποδίζει την ανάληψη δράσης. συχνά. Γιατί; Διότι αν προσπαθήσεις και αποτύχεις, η μαγεία του «τι θα μπορούσες να είσαι» καταρρέει . Αν, αντί για δέντρο, αποδειχθείς ένα κοινό ζιζάνιο, η απογοήτευση είναι αφόρητη.
Έτσι, για πολλούς, είναι πιο εύκολο να ονειρεύονται. Να σχεδιάζουν και να στοχάζονται για το μέλλον, χωρίς να δρουν. Η αδράνεια καλύπτεται με μανδύα τελειομανίας, υπερανάλυσης και «προετοιμασίας»: διαβάζουν, ενημερώνονται, εκπαιδεύονται, αλλά ποτέ δεν κάνουν το πρώτο βήμα. Γιατί αν επιλέξουν μια διαδρομή, σημαίνει ότι απορρίπτουν όλες τις άλλες. Αν γίνεις κάτι, δεν θα είσαι όλα τα υπόλοιπα που θα μπορούσες να είσαι.
Και όμως, εκεί βρίσκεται η σκληρή αλήθεια της αυτοπραγμάτωσης: Η απόφαση να θυσιάσεις όλες τις υπόλοιπες δυνατότητες και να δεσμευτείς σε μία. Ο σπόρος όμως πρέπει να φυτευτεί , να πάρει μορφή, να εξελιχθεί, ακόμα κι αν τελικά δεν γίνει δέντρο, αλλά ζιζάνιο.
Το ερώτημα, λοιπόν, δεν είναι τι θα μπορούσε να γίνει. Το πραγματικό θάρρος βρίσκεται στο να δεις τι μπορείς να γίνεις, όταν θυσιάσεις το «όλα» για το «ένα».
Ακόμα κι αν αποδειχθείς ένα απλό ζιζάνιο, μπορείς να γίνεις το πιο επίμονο, δυνατό και διαδεδομένο ζιζάνιο που υπάρχει. Όπως η πικραλίδα που, αν και παραγκωνισμένη από τους κηπουρούς, απλώνεται παντού, σκορπά σπόρους και γίνεται μέρος χιλιάδων παιδικών ευχών.
Το να θυσιάσεις το αόριστο μεγαλείο των δυνατοτήτων σου για κάτι συγκεκριμένο, έστω και μικρό, είναι το πρώτο βήμα για να γίνεις κάτι πραγματικό. Κι αυτό το «κάτι» έχει αξία. Αξία μεγαλύτερη από το τίποτα, όσο εντυπωσιακό κι αν φαντάζει το τίποτα αυτό.
Μπορείς να μην είσαι το δέντρο των ονείρων σου. Αλλά μπορείς να γίνεις το καλύτερο ζιζάνιο που φύτρωσε ποτέ τη γη. Και αυτό είναι πολύ περισσότερο από το να παραμείνεις για πάντα ένας σπόρος που κανείς δεν φύτεψε ποτέ.
Επιμέλεια κειμένου: Συντακτική ομάδα Α.Λ.Π.
Η ευτυχία δεν βρίσκεται στο «όλα όσα θα μπορούσες να είσαι», αλλά στο να ζεις αυθεντικά αυτό που είσαι. Μάθε πώς να χτίζεις την προσωπική σου ευτυχία με επιστημονικά τεκμηριωμένες στρατηγικές, στο online πρόγραμμα «Η Επιστήμη πίσω από την Ευτυχία».
04/07/2025
Μεροληψία Επιλεκτικής Προσοχής: Γιατί βλέπουμε μόνο ό,τι θέλουμε;
Έχετε παρατηρήσει ποτέ ότι, μόλις εστιάσετε σε κάτι, όπως ένα συγκεκριμένο αυτοκίνητο, ένα αντικείμενο, ακόμα και μια σκέψη, ξαφνικά το βλέπετε παντού γύρω σας; Ή ακόμα και όταν σας απασχολεί μια ιδέα, όλα γύρω σας μοιάζουν να τη δικαιώνουν;
Αυτό δεν είναι τυχαίο. Ονομάζεται «μεροληψία επιλεκτικής προσοχής» (selective attention bias) και είναι ένας μηχανισμός του εγκεφάλου μας που επηρεάζει το πώς αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο.
Τι είναι η μεροληψία επιλεκτικής προσοχής;
Είναι η τάση που έχουμε να παρατηρούμε κυρίως όσα συμφωνούν με τις ήδη υπάρχουσες πεποιθήσεις, επιθυμίες ή προσδοκίες μας, αγνοώντας ό,τι τις αμφισβητεί. Με απλά λόγια, βλέπουμε αυτό που ήδη ψάχνουμε. Ο εγκέφαλός μας, για λόγους οικονομίας ενέργειας και ταχύτητας, «φιλτράρει» τα ερεθίσματα γύρω μας. Αυτό το φίλτρο όμως δεν είναι ουδέτερο – είναι βαθιά υποκειμενικό.
«Δεν βλέπουμε τον κόσμο όπως είναι… αλλά όπως είμαστε εμείς.»
(Anaïs Nin)
Το διάσημο πείραμα με τον γορίλα
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του φαινομένου είναι το πείραμα των ψυχολόγων Daniel Simons και Christopher Chabris. Οι συμμετέχοντες καλούνται να παρακολουθήσουν ένα βίντεο και να μετρήσουν τις πάσες μεταξύ παικτών με λευκές μπλούζες.
Ενώ εστιάζουν την προσοχή τους σε αυτό το καθήκον, δεν παρατηρούν έναν άνθρωπο ντυμένο γορίλα που περνάει μπροστά τους και κάνει γκριμάτσες στην κάμερα! Το πείραμα αποδεικνύει πόσο περιορισμένη και επιλεκτική μπορεί να γίνει η προσοχή μας όταν έχουμε έναν πολύ συγκεκριμένο στόχο ή προσδοκία.
Πώς το βιώνουμε στην καθημερινότητα
Η μεροληψία επιλεκτικής προσοχής δεν είναι κάτι αφηρημένο – επηρεάζει σχεδόν κάθε πτυχή της ζωής μας:
- Στα social media: Αν έχουμε μια συγκεκριμένη πολιτική άποψη, ο αλγόριθμος και η προσοχή μας θα ενισχύσουν την επαφή με περιεχόμενο που την επιβεβαιώνει.
- Στις σχέσεις: Αν θεωρούμε κάποιον «δύσκολο», θα παρατηρούμε κυρίως τις συμπεριφορές που ενισχύουν αυτή την αντίληψη.
- Στην υγεία: Αν ανησυχούμε για ένα σύμπτωμα, τείνουμε να εστιάζουμε μόνο στις πληροφορίες που επιβεβαιώνουν τον φόβο μας και αγνοούμε εκείνες που θα μπορούσαν να μας καθησυχάσουν.
Πώς μπορούμε να το διαχειριστούμε;
Δεν μπορούμε να «σβήσουμε» τη μεροληψία μας, αλλά μπορούμε να τη γνωρίσουμε και να την παρατηρούμε.
Ορίστε μερικά πρακτικά βήματα:
- Αναγνώριση: Το πρώτο βήμα είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτή η τάση υπάρχει μέσα μας.
- Αμφισβήτηση: Όταν κάτι συμφωνεί με όσα πιστεύουμε, να ρωτάμε: «Υπάρχει και άλλη πλευρά που δεν βλέπω;»
- Διεύρυνση οπτικής: Ας προσπαθούμε να ακούμε και διαφορετικές απόψεις, ακόμα κι αν δεν συμφωνούμε.
- Ανοιχτό μυαλό: Να δίνουμε χώρο στο άγνωστο και στο απρόβλεπτο.
Ένας σοφός λέει: «Μέσα μας κατοικούν δύο λύκοι. Ένας που βλέπει το θετικό και ένας που τρέφεται με αρνητικότητα. Ποιος νικάει στο τέλος; Εκείνος που ταΐζουμε περισσότερο.»
Ό,τι επιλέγουμε να προσέχουμε, το ενισχύουμε. Ό,τι αγνοούμε, σιγά-σιγά σβήνει.
Η μεροληψία επιλεκτικής προσοχής είναι από τα πιο ύπουλα φίλτρα της αντίληψής μας. Αν όμως μάθουμε να το παρατηρούμε, ανοίγουμε τον δρόμο για μια πιο καθαρή, πιο αληθινή εικόνα του κόσμου και του εαυτού μας.
Επιμέλεια κειμένου: Συντακτική ομάδα Α.Λ.Π.
27/06/2025
Πώς να ηγηθείτε με αυτοπεποίθηση στην εργασία, στην οικογένεια και στην καθημερινότητα
Η ηγεσία δεν είναι απλώς ένας τίτλος ή μια θέση εξουσίας. Είναι μια στάση ζωής που εφαρμόζεται σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας, από το γραφείο μέχρι την οικογένεια και τις κοινωνικές μας σχέσεις.
Ένας καλός ηγέτης δεν καθοδηγεί μόνο μια ομάδα εργαζομένων, αλλά και την οικογένειά του, τους φίλους του, και φυσικά, τον ίδιο του τον εαυτό σε δύσκολες στιγμές.
Αν αναρωτιέστε πώς να ηγηθείτε με αυτοπεποίθηση, αυτό το άρθρο είναι φτιαγμένο για εσάς.
- Μην περιμένεις να πιστέψουν οι άλλοι σε εσένα για να πιστέψεις εσύ στον εαυτό σου.
Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ είχε πει: “Η επιτυχία δεν είναι το τέλος, η αποτυχία δεν είναι μοιραία: το θάρρος να συνεχίζεις είναι αυτό που μετράει”. Η αυτοπεποίθηση ξεκινά από μέσα μας. Αν δεν έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου, πώς μπορείς να περιμένεις ότι οι άλλοι θα σε εμπιστευτούν;
Αυτό ισχύει και στις προσωπικές σχέσεις. Ένας γονιός που πιστεύει στις ικανότητές του μεταφέρει στα παιδιά του αυτοπεποίθηση και σταθερότητα. Ένας σύντροφος που έχει αυτοπεποίθηση δημιουργεί υγιείς και ισορροπημένες σχέσεις.
- Μάθε από τα λάθη σου, και γέλα με αυτά
Ένας γνωστός διευθύνων σύμβουλος μεγάλης πολυεθνικής εταιρείας συνήθιζε να λέει στους εργαζομένους του: “Αν δεν κάνουμε λάθη, σημαίνει ότι δεν προσπαθούμε αρκετά” .
Μια ιστορία που ξεχωρίζει είναι αυτή του Κόλιν Πάουελ, στρατηγού του Αμερικανικού Στρατού και πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ. Όταν ήταν νέος αξιωματικός, έκανε ένα σοβαρό λάθος σε στρατιωτική άσκηση. Αντί να τιμωρηθεί αυστηρά, ο ανώτερός του του είπε: “Έμαθες το μάθημά σου; Τέλεια, τώρα πήγαινε και γίνε καλύτερος”. Αυτή η προσέγγιση τον βοήθησε να εξελιχθεί σε έναν από τους πιο αξιόλογους ηγέτες της εποχής του.
Το ίδιο ισχύει και στην οικογένεια. Οι γονείς κάνουν λάθη, αλλά το σημαντικό είναι να μαθαίνουν από αυτά και να δείχνουν στα παιδιά τους ότι η αποτυχία είναι κομμάτι της διαδικασίας μάθησης.
- Μίλα και δράσε με σιγουριά
Ένας ηγέτης που διστάζει στις αποφάσεις του, μεταφέρει αυτή την αβεβαιότητα στην ομάδα του. Το ίδιο συμβαίνει και μέσα στο σπίτι.
Οι γονείς που αμφιταλαντεύονται σε αποφάσεις μεγαλώνουν παιδιά που δεν νιώθουν ασφάλεια.
Για να εμπνέετε εμπιστοσύνη, να μιλάτε καθαρά, να χρησιμοποιείτε θετική γλώσσα σώματος και να στηρίζετε τις αποφάσεις σας με επιχειρήματα.
- Να είσαι αυθεντικός – οι άνθρωποι εκτιμούν την ειλικρίνεια
Μια ενδιαφέρουσα ιστορία από τον κόσμο των επιχειρήσεων λέει ότι ο Howard Schultz, πρώην CEO της Starbucks, δεν δίστασε να παραδεχτεί τα λάθη του όταν η εταιρεία του βρέθηκε σε οικονομικές δυσκολίες. Με ειλικρίνεια και διαφάνεια, κατάφερε να εμπνεύσει την ομάδα του και να επαναφέρει την εταιρεία στην κορυφή.
Αυτή η αρχή ισχύει και στις προσωπικές σχέσεις. Ένας γονιός ή ένας σύντροφος που αναγνωρίζει τα λάθη του και μιλάει με ειλικρίνεια κερδίζει την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό των άλλων.
- Να ενθαρρύνεις και να στηρίζεις τους άλλους
Οι σπουδαίοι ηγέτες δεν προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι οι πιο ικανοί· αντίθετα, εστιάζουν στο να αναδείξουν τις ικανότητες των άλλων.
Ο Νέλσον Μαντέλα έλεγε: “Ένας αληθινός ηγέτης πρέπει να είναι αρκετά ταπεινός ώστε να καθίσει πίσω και να αφήσει τους άλλους να λάμψουν”.
Αυτό το στοιχείο της ηγεσίας είναι εξαιρετικά σημαντικό και στην οικογένεια. Ένας ηγέτης-γονιός ενθαρρύνει τα παιδιά του να αποκτήσουν αυτονομία και αυτοπεποίθηση, αντί να εξαρτώνται από αυτόν.
- Παραδείγματα ιδανικής ηγεσίας στην καθημερινότητα
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά παραδείγματα ηγεσίας με αυτοπεποίθηση είναι ο Steve Jobs. Παρά τις προκλήσεις και την απομάκρυνσή του από την Apple το 1985, επέστρεψε το 1997 και, με το όραμά του και την αποφασιστικότητά του, μετέτρεψε την εταιρεία σε μία από τις πιο επιτυχημένες παγκοσμίως. Η πίστη του στις καινοτόμες ιδέες και η ικανότητά του να εμπνέει τους συνεργάτες του τον καθιστούν πρότυπο ηγέτη.
Αλλά η ηγεσία δεν περιορίζεται μόνο στον επιχειρηματικό κόσμο. Ένα άλλο εξαιρετικό παράδειγμα είναι οι γονείς που καθοδηγούν τα παιδιά τους με αγάπη, συνέπεια και ενθάρρυνση. Ένας πατέρας που αφιερώνει χρόνο στα παιδιά του και τους διδάσκει την αξία της σκληρής δουλειάς ή μια μητέρα που υποστηρίζει τα όνειρα των παιδιών της είναι επίσης υπέροχα παραδείγματα ηγεσίας.
Ένα ακόμα παράδειγμα είναι η Jacinda Ardern, πρώην πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας. Η αποφασιστική αλλά και συμπονετική ηγεσία της φάνηκε ιδιαίτερα μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στο Christchurch το 2019. Με ειλικρίνεια και ενσυναίσθηση, καθοδήγησε τη χώρα μέσα από την κρίση, δίνοντας έμφαση στην ενότητα και τη συμπόνια. Αυτό αποδεικνύει ότι η ηγεσία σημαίνει ισορροπία ανάμεσα στην αποφασιστικότητα και την ανθρωπιά.
Συμπέρασμα
Η αυτοπεποίθηση δεν ισοδυναμεί με αλαζονεία, αλλά με την εμπιστοσύνη στις ικανότητές μας.
Με συνεχή μάθηση, αυθεντικότητα και στήριξη στους γύρω μας, μπορούμε να γίνουμε ηγέτες που εμπνέουν και καθοδηγούν με σιγουριά, είτε στο γραφείο, είτε στο σπίτι, είτε στην κοινωνία.
Ηγέτης δεν είναι αυτός που έχει ακόλουθους, αλλά εκείνος που δημιουργεί νέους ηγέτες, στην εργασία, στην οικογένεια και στη ζωή.
Επιμέλεια κειμένου: Συντακτική ομάδα Α.Λ.Π.
Μάθε πώς να εκφράζεσαι με σαφήνεια, να ενισχύεις την παρουσία και την αυτοπεποίθησή σου, και να εμπνέεις τους άλλους με τον λόγο και τη στάση σου, μέσα από το πρόγραμμα
“Η Τέχνη της Επικοινωνίας”,
20/06/2025
Μήπως σε εκμεταλλεύονται; Δες τα σημάδια
Ας είμαστε ειλικρινείς: Όλοι έχουμε βρεθεί κάποια στιγμή να αναρωτιόμαστε αν ο άλλος μας βλέπει ως άνθρωπο… ή ως πολυεργαλείο. Από τον φίλο που σε θυμάται μόνο όταν χωρίζει, μέχρι τον σύντροφο που θεωρεί δεδομένο πως «εννοείται ότι θα τα κάνεις όλα εσύ», η εκμετάλλευση στις σχέσεις δεν φωνάζει — ψιθυρίζει. Γι’ αυτό ας τη δούμε από κοντά, με λίγο χιούμορ, γιατί αλλιώς δεν αντέχεται.
- Εσύ προσφέρεις διαρκώς – ο άλλος απλώς… παίρνει
Αν σε κάθε συναισθηματικό “πάρε-δώσε” είσαι εσύ αυτός που δίνει, στο τέλος θα νιώσεις σαν ΑΤΜ που βγάζει συναισθήματα αντί για χαρτονομίσματα. Στηρίζεις, καταλαβαίνεις, συγχωρείς, ακούς.
Και όταν έχεις ανάγκη εσύ; Το τηλέφωνο δεν απαντά ή είναι «εκτός σύνδεσης».
Παράδειγμα:
«Ρε συ, δεν είμαι καθόλου καλά αυτές τις μέρες…»
«Ωχ! Πάντως εγώ χθες είδα τον Γιώργο και μου είπε κάτι φοβερό, άκου να σου πω!»
Και κάπως έτσι ξεκινά ένας μονόλογος 45 λεπτών.
- Σε θυμούνται μόνο όταν έχουν πρόβλημα
Εκεί που έχεις μήνες να τους δεις ή να μιλήσετε, σου έρχεται μήνυμα:
«Καλημέρα! Έχεις λίγο χρόνο; Θέλω να σου πω κάτι πολύ σοβαρό…»
Κι εσύ, όπως πάντα, ανταποκρίνεσαι. Τους ακούς, τους ενθαρρύνεις, τους στηρίζεις. Κι όταν πάνε καλύτερα; Εξαφανίζονται…
- Εκμεταλλεύονται την «καλή σου καρδιά»
Ξέρουν ότι είσαι ευαίσθητος, ευγενικός, δεν θέλεις να στενοχωρήσεις κανέναν. Οπότε, μόλις πας να πεις «όχι», σε κάνουν να αισθάνεσαι ενοχές:
«Α, δεν το περίμενα αυτό από σένα… Εσύ που πάντα ήσουν εκεί για όλους…»
Με αποτέλεσμα να υποχωρείς. Ξανά.
- Νιώθεις σαν “συναισθηματικό αποκούμπι” – χωρίς ανταπόδοση
Κάθε φορά που περνούν δύσκολες στιγμές, σε βρίσκουν. Ξεσπούν, εκτονώνονται, εξομολογούνται.
Κι όταν ξαναβρούν την ισορροπία τους; Ούτε ένα «εσύ πώς είσαι;».
Εσύ είσαι αυτός που μαζεύει τα κομμάτια τους — αλλά ποιος μαζεύει τα δικά σου;
- Είσαι ανύπαρκτος όταν δεν είσαι «χρήσιμος»
Όταν δεν έχεις να προσφέρεις κάτι πρακτικό ή συναισθηματικό, η παρουσία σου μοιάζει αδιάφορη. Όχι επειδή δεν έχεις αξία, αλλά επειδή -προσωρινά- δεν τους εξυπηρετείς. Και αυτό πονάει. Πολύ.
Ένα μικρό test για να δεις αν σε εκμεταλλεύονται:
- Αν σταματήσεις να επικοινωνείς πρώτος, πόσο θα αργήσουν να σε αναζητήσουν;
- Αν χρειαστείς εσύ βοήθεια, πόσοι θα είναι εκεί για σένα;
- Όταν λες «όχι», το σέβονται ή προσπαθούν να σε κάνουν να νιώσεις τύψεις;
- Υπάρχει αμοιβαιότητα στη φροντίδα ή είσαι πάντα εσύ η «δεξαμενή υπομονής»;
Αν οι απαντήσεις σου σε βάζουν σε σκέψεις… ίσως μόλις απάντησες στην ερώτηση του τίτλου.
Τι μπορείς να κάνεις;
Δεν χρειάζεται να γίνεις σκληρός ή απόμακρος. Χρειάζεται, όμως, να αγαπήσεις τον εαυτό σου αρκετά ώστε να μην τον αφήνεις εκτεθειμένο στην εκμετάλλευση.
- Θέσε όρια. Είναι σαν αντηλιακό: δεν φαίνονται, αλλά σε προστατεύουν.
- Μίλα ξεκάθαρα. Αν δεν πεις τι σε ενοχλεί, μην περιμένεις να το καταλάβει κάποιος μόνος του.
- Δες ποιος μένει κοντά σου όταν δεν τον εξυπηρετείς. Αυτοί είναι οι δικοί σου άνθρωποι.
Και να θυμάσαι:
Η καλοσύνη δεν είναι υποχρέωση και η αξία σου δεν εξαρτάται από το πόσο χρήσιμος είσαι για τους άλλους.
Από τη συντακτική ομάδα του Α.Λ.Π.
Μάθε πώς να ενισχύσεις την ικανότητά σου να επικοινωνείς με αυτοπεποίθηση, από τη Μαρία Παπουτσή, Ψυχολόγο-Ψυχοθεραπεύτρια, στο πρόγραμμα “Η Τέχνη της Επικοινωνίας“.
13/06/2025
Το σύνδρομο της Άδειας Φωλιάς: Όταν και το τελευταίο παιδί φεύγει από το σπίτι
Τα παιδιά φεύγουν για να χτίσουν τις δικές τους φωλιές. Οι γονείς μένουν για να ανακαλύψουν ξανά τον εαυτό τους.
Η στιγμή που κάθε γονιός γνωρίζει πως θα έρθει… αλλά κανείς δεν είναι πραγματικά έτοιμος για αυτήν. Το παιδί τους, το μικρό κάποτε πλασματάκι που μεγάλωσε ανάμεσα σε σχολικές γιορτές, αγκαλιές και δύσκολη εφηβεία, τώρα ανοίγει τα φτερά του. Φεύγει για σπουδές, για δουλειά, για να συγκατοικήσει ή να ξεκινήσει τη δική του οικογένεια.
Κι εσείς; Εσύ μένεις να κοιτάς μια «άδεια φωλιά».
Τι είναι το σύνδρομο της Άδειας Φωλιάς;
Είναι ένα ψυχολογικό φαινόμενο. Πολλοί γονείς, συνήθως μητέρες – αλλά όχι μόνο – νιώθουν θλίψη, μοναξιά, απώλεια σκοπού ή ακόμα και κρίση ταυτότητας όταν και το τελευταίο παιδί φεύγει από το σπίτι.
Η αλλαγή αυτή μπορεί να μοιάζει με συναισθηματικό σεισμό:
«Και τώρα τι θα κάνω κάθε απόγευμα χωρίς το τρέξιμο στα φροντιστήρια;» – «Για ποιον θα μαγειρεύω κάθε μέρα;»
Μια μητέρα τριών παιδιών περιγράφει:
«Όταν έφυγε και ο μικρός για σπουδές, ένιωσα σαν να έκλεισε ένα ολόκληρο κεφάλαιο της ζωής μου. Περπατούσα στο σπίτι και άκουγα τη σιωπή. Έπιασα τον εαυτό μου να περιμένει ένα “Μαμά, τι έχουμε για φαγητό σήμερα;” που δεν ερχόταν.»
Ο πατέρας μιλά πιο ήπια:
«Ήξερα πως είναι για το καλό τους. Τους έδωσα φτερά για να πετάξουν. Αλλά κανείς δεν σου λέει πόσο δύσκολο είναι όταν πραγματικά θα το κάνουν.»
Πώς μπορείτε να το αντιμετωπίσετε
Το σύνδρομο της άδειας φωλιάς δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να νιώθει κανείς ντροπή. Είναι απόδειξη της αγάπης, της αφοσίωσης, αλλά και της μετάβασης.
Είναι η ευκαιρία να ανακαλύψετε εκ νέου τον εαυτό σας.
- Ξεκινήστε εκείνα τα χόμπι που συνεχώς αναβάλλατε για “αργότερα”. Τώρα είναι η στιγμή να επενδύσετε σε ό,τι σας ευχαριστεί προσωπικά και να γεμίσετε δημιουργικά τον χρόνο σας.
- Επενδύστε στη σχέση σας με τον/την σύντροφό σας. Πολλοί σύντροφοι ξαναβρίσκουν τη μεταξύ τους σύνδεση όταν τα παιδιά φεύγουν από το σπίτι.
- Διατηρήστε την επικοινωνία με τα παιδιά σας. Δεν φεύγουν από τη ζωή σας – απλώς αλλάζει η μορφή της σχέσης σας. Η παρουσία σας παραμένει σημαντική, αλλά με νέους όρους.
- Αναγνωρίστε και εκφράστε τα συναισθήματά σας. Μην τα καταπιέζετε. Μιλήστε με φίλους, ανθρώπους που σας καταλαβαίνουν ή απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό.
- Καθιερώστε νέες ρουτίνες. Μια σταθερή καθημερινότητα βοηθά στη μετάβαση και δημιουργεί αίσθηση σταθερότητας και σκοπού.
- Διευρύνετε τον κοινωνικό σας κύκλο. Εγγραφείτε σε ομάδες, συμμετάσχετε σε δραστηριότητες ή ξεκινήστε κάτι καινούριο που φέρνει κοντά ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα.
- Φροντίστε τη φυσική σας υγεία. Η άσκηση, η σωστή διατροφή και η πρόληψη μέσω ιατρικών εξετάσεων ενισχύουν τη σωματική και ψυχική ευεξία.
- Καλλιεργήστε τη δημιουργικότητά σας. Δοκιμάστε να γράψετε, να ζωγραφίσετε, να φτιάξετε κάτι με τα χέρια σας. Η έκφραση βοηθά στην επεξεργασία των συναισθημάτων.
- Αγκαλιάστε την αλλαγή. Η αποχώρηση των παιδιών δεν είναι το τέλος – είναι ένα νέο ξεκίνημα. Επιτρέψτε στον εαυτό σας να δείτε τη ζωή με νέο βλέμμα.
Από τη φροντίδα… στην ελευθερία
Η άδεια φωλιά δεν είναι μόνο απώλεια. Είναι και ευκαιρία. Ευκαιρία να επαναπροσδιορίσετε τον σκοπό σας, να επενδύσετε στη δική σας ευημερία, να αγαπήσετε ξανά εκείνη τη γυναίκα ή τον άντρα που ήσασταν πριν γίνετε γονείς.
Ίσως τελικά, όταν φεύγει και το τελευταίο παιδί από το σπίτι, η ζωή δεν τελειώνει – αλλά αρχίζει ξανά, διαφορετικά.
Επιμέλεια κειμένου: Συντακτική ομάδα Α.Λ.Π.
Οι προτάσεις μας:
Αν βρίσκεστε σε ένα μεταβατικό στάδιο ζωής, το online πρόγραμμα «Οι Κρίσεις ως Ευκαιρία Επανασχεδιασμού της Ζωής» θα σας βοηθήσει να κάνετε το επόμενο βήμα με αισιοδοξία και πίστη στον εαυτό σας.
Μάθετε πώς να βρίσκετε νόημα στις αλλαγές και να ενισχύετε την ψυχική σας ανθεκτικότητα, στο online πρόγραμμα «Η Επιστήμη πίσω από την Ευτυχία».
Ανακαλύψτε πώς τα συναισθήματα επηρεάζουν το σώμα και ενισχύσετε την εσωτερική σας ισορροπία, στο πρόγραμμα «Ψυχοσωματική Υγεία».