Η Τέχνη της Γονεϊκότητας

Δεν υπάρχει πιο σημαντικός και πιο δύσκολος ρόλος από αυτόν του γονέα.

Η έλλειψη επίσημης εκπαίδευσης για τη γονεϊκότητα

Στο σχολείο μαθαίνουμε να διαβάζουμε, να λύνουμε προβλήματα, να κατανοούμε την επιστήμη και την ιστορία. Στη συνέχεια, πάμε σε πανεπιστήμια ή προγράμματα κατάρτισης για να αποκτήσουμε γνώσεις και δεξιότητες για το μέλλον μας. Όταν προσλαμβανόμαστε σε μια δουλειά, περνάμε συχνά από εκπαίδευση για να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις της.

Ωστόσο, οι περισσότεροι από εμάς ξεκινάμε τον ρόλο του γονέα χωρίς καμία επίσημη εκπαίδευση και με ελάχιστη προετοιμασία. Αυτό που φέρνουμε μαζί μας είναι οι προσωπικές μας εμπειρίες, οι οποίες προέρχονται κυρίως από τους γονείς μας, την οικογένειά μας και όσους μας φρόντιζαν.

Η αγάπη από μόνη της δεν αρκεί

Οι περισσότεροι από εμάς ελπίζουμε πως η αγάπη θα είναι αρκετή για να μεγαλώσουμε το παιδί μας. Όμως, σύντομα καταλαβαίνουμε ότι η αγάπη από μόνη της δεν αρκεί. Τα παιδιά μας έρχονται στον κόσμο με τη δική τους μοναδική προσωπικότητα και ιδιοσυγκρασία. Συχνά κάνουν αυτό που θέλουν, και όχι αυτό που εμείς θέλουμε. Έχουν προσδοκίες, ελπίδες και όνειρα για αυτά, αλλά ταυτόχρονα έχουμε ανησυχίες και φόβους για το μέλλον τους. Μας κάνουν χαρούμενους, θυμωμένους, κουρασμένους, αλλά και ανήσυχους.

Ζούμε σε μια εποχή όπου η πληροφορία είναι διαθέσιμη με απίστευτη ταχύτητα και σε αφθονία. έχουμε πρόσβαση σε περισσότερη γνώση από ποτέ, κάτι που έχει συμβάλει σε μεγάλες επιστημονικές προόδους. Όμως, αυτή η τεχνολογία μας κάνει επίσης πιο αφηρημένους, λιγότερο παρόντες και πιο απασχολημένους.

Επίσης, μας ωθεί να συγκρίνουμε τον εαυτό μας και τα παιδιά μας με άλλους, κάτι που συχνά μας γεμίζει άγχος και ερωτήματα για το τι κάνουμε λάθος ή τι θα μπορούσαμε να κάνουμε καλύτερα.

Έτσι, πολλοί γονείς καταλήγουν να εστιάζουν στα αδύναμα σημεία των παιδιών τους, αντί να αναγνωρίζουν και να καλλιεργούν τα σημεία τους και τη συνολική τους ανάπτυξη.

Η νέα προσέγγιση στη Γονεϊκότητα

Η επιστήμη της γονεϊκότητας έχει μετατοπιστεί και πλέον επικεντρώνεται στον γονέα ως τον κύριο παράγοντα για θετική και συνειδητή ανατροφή. Αυτή είναι αναμφισβήτητα μια καλή εξέλιξη, διότι σημαίνει ότι οι γονείς έχουν τη δύναμη να επηρεάσουν σημαντικά το μέλλον των παιδιών τους, δουλεύοντας πάνω στη δική τους συμπεριφορά.

Η νέα αυτή προσέγγιση δείχνει ότι οι γονείς που προσπαθούν να κατανοήσουν τον εαυτό τους, να θέσουν στόχους για τη γονεϊκότητά τους και να είναι παρόντες στη ζωή των παιδιών τους, μεγαλώνουν παιδιά που έχουν αυτογνωσία, μπορούν να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους και σχετίζονται καλά με τους άλλους.

Κάθε φορά που βρισκόμαστε με τα παιδιά μας, τους μεταδίδουμε την ενέργεια μας. Τα παιδιά έχουν την ενέργειά μας, όπως την ενέργεια του ήλιου. Αυτό που συχνά δεν αντιλαμβανόμαστε είναι ότι φέρνουμε μαζί μας τις παλιές μας εμπειρίες στις αλληλεπιδράσεις μας με τα παιδιά μας.

Έχουμε προσδοκίες για το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται, να εργάζονται, να διασκεδάζουν ή να προσπαθούν. Αυτές οι προσδοκίες πηγάζουν τόσο από το περιβάλλον στο οποίο ζούμε όσο και από την ανατροφή που είχαμε. Όσα βιώσαμε ως παιδιά, οι αντιδράσεις των γονιών μας όταν έκαναν λάθη ή είχαν κακή διάθεση, έχουν αφήσει το σημάδι τους.

Η συνειδητοποίησή του πώς το παρελθόν μας επηρεάζει τη σημερινή μας γονεϊκότητα και πώς τα παιδιά μας προκαλούν παλιές μας μνήμες είναι ένα από τα πιο σημαντικά βήματα για μια συνειδητή γονεϊκότητα. Για να κατανοήσουμε τα γεγονότα που μας πλήγωσαν και να αφήσουμε πίσω τις αρνητικές επιρροές του παρελθόντος, μας επιτρέπει να βλέπουμε τα παιδιά μας όπως πραγματικά είναι και να τα ανατρέχουμε με βάση το παρόν

Το επόμενο κρίσιμο βήμα είναι η αυτογνωσία. Πρέπει να ξέρουμε τι μας κάνει ευτυχισμένους, τι μας παρακινεί και τι μας φέρνει χαρά. Δεν μπορούμε να περιμένουμε από τα παιδιά μας να βρούμε σε εκείνα την ευτυχία, αν δεν μπορούμε να βιώσουμε και να μοιραστούμε μαζί τους την ευτυχία. Η κατανόηση του εαυτού μας, σε συνδυασμό με την κατανόηση της δικής μας ιστορίας, μας επιτρέπει να αλληλεπιδρούμε με τα παιδιά μας με έναν πιο ουσιαστικό τρόπο και να εστιάζουμε σε ό,τι πραγματικά αξίζει.

Η τέχνη της γονεϊκότητας έγκειται στο να μαθαίνουμε για τον εαυτό μας, καθώς μαθαίνουμε τα παιδιά μας.

Μέσα από την επίγνωση, μαθαίνουμε από τα παιδιά μας και έτσι μπορούμε να τα καθοδηγήσουμε στην ανάπτυξή τους.

Όταν ξέρουμε ποιοι είμαστε, μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να κατανοήσουν ποια είναι.

Όταν τα παιδιά καταλαβαίνουν ποια είναι, τότε μπορούν να ζήσουν τη ζωή τους με χαρά και ενθουσιασμό, να διαχειρίζονται τις προκλήσεις της ζωής και να συμβάλλουν στο να γίνει ο κόσμος καλύτερος.

Από τη συντακτική ομάδα του Α.Λ.Π.

Μάθετε περισσότερα για το πώς να γίνετε ο γονέας που θέλατε να είχατε, στο online πρόγραμμα «Η Τέχνη της Γονεϊκότητας»,

 κάνοντας κλικ εδώ!